Þorsteinn Pálsson

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Þorsteinn Pálsson (ÞP)

Fæðingardagur: 29. október 1947 (1947-10-29) (76 ára)
Fæðingarstaður: Selfoss
Flokkur: Viðreisn
Þingsetutímabil
1983-1987 í Suðurl. fyrir Sjálfstfl.
1987-1991 í Suðurl. fyrir Sjálfstfl.
1991-1995 í Suðurl. fyrir Sjálfstfl.
1995-1999 í Suðurl. fyrir Sjálfstfl.
= stjórnarsinni
Embætti
1984-1988 Þingvallanefnd
1988-1991 Norðurlandaráð
1985-1987 Fjármálaráðherra
1987-1988 Forsætisráðherra
1987-1987 Iðnaðarráðherra
1991-1999 Sjávarútvegs-, dóms- og kirkjumálaráðherra
Tenglar
Æviágrip á vef Alþingis

Þorsteinn Pálsson (fæddur 29. október 1947) á Selfossi er fyrrverandi forsætisráðherra Íslands (1987-1988) og formaður Sjálfstæðisflokksins 1983-1991.

Foreldrar Þorsteins voru Páll Sigurðsson skrifstofumaður og Ingigerður Nanna Þorsteinsdóttir húsmóðir. Eiginkona Þorsteins var Ingibjörg Þórunn Rafnar hæstaréttarlögmaður og fyrrverandi umboðsmaður barna en hún lést árið 2011. Þau eignuðust þrjú börn.

Nám og störf[breyta | breyta frumkóða]

Þorsteinn lauk stúdentsprófi frá Verzlunarskóla Íslands árið 1968 og lögfræðiprófi frá Háskóla Íslands árið 1974. Hann var blaðamaður á Morgunblaðinu samhliða námi 1970-1974 og fastráðinn blaðamaður þar 1974-1975, ritstjóri Vísis 1975-1979 og framkvæmdastjóri Vinnuveitendasambands Íslands 1979-1983. Þorsteinn sat á þingi fyrir Sjálfstæðisflokkinn í Suðurlandskjördæmi 1983-1999, þó hann byggi í Reykjavík.[1]

Þorsteinn neyddi Albert Guðmundsson til afsagnar úr stóli iðnaðarráðherra vorið 1987 eftir að meint skattsvik Alberts komust í hámæli. Albert naut lýðhylli og stofnaði Borgaraflokkinn sem fékk gott brautargengi í Alþingiskosningunum 1987. Engu að síður tókst Þorsteini að mynda ríkisstjórn þá um sumarið ásamt Framsóknarflokki og Alþýðuflokki. Verðstöðnun varð síðar ásteitingarsteinn í stjórnarsamstarfinu sem var rofið í sjónvarpsútsendingu á Stöð 2 þann 17. september 1988.

Þorsteinn tapaði fyrir Davíð Oddssyni borgarstjóra í formannskjöri á landsfundi Sjálfstæðisflokksins 1991.

Þorsteinn var sjávarútvegs-, dóms- og kirkjumálaráðherra í fyrstu tveimur ríkisstjórnum Davíðs Oddssonar, einkum til að tryggja sátt og einingu meðal flokksmanna. Þorsteinn er sá maður sem lengst hefur farið með sjávarútvegsmál í ríkisstjórn Íslands. Haustið 1998 tilkynnti Þorsteinn að hann hyggðist ekki sækjast eftir áframhaldandi setu á Alþingi. Að loknum kosningum fékk hann lausn frá embætti og tók Davíð Oddsson við ráðuneytum Þorsteins uns þriðja ráðuneyti Davíðs var skipað 23. maí 1999. Þá varð Þorsteinn sendiherra í London og síðar í Kaupmannahöfn á árunum 1999-2005.

Þorsteinn var ritstjóri Fréttablaðsins á árunum 2006-2009. Hann hefur alla tíð titlað sig sem blaðamann í símaskránni.

Þorsteinn gekk úr Sjálfstæðisflokknum yfir í Viðreisn árið 2016[2].

Tengt efni[breyta | breyta frumkóða]

Tenglar[breyta | breyta frumkóða]

Wikivitnun er með safn tilvitnana á síðunni

Tilvísanir[breyta | breyta frumkóða]

  1. Alþingi, Þorsteinn Pálsson - Æviágrip (skoðað 14. júní 2019)
  2. Þorgerður og Þorsteinn í Viðreisn Vísir, skoðað 7. september, 2016.


Fyrirrennari:
Geir Hallgrímsson
Formaður Sjálfstæðisflokksins
(6. nóvember 198310. mars 1991)
Eftirmaður:
Davíð Oddsson
Fyrirrennari:
Steingrímur Hermannsson
Forsætisráðherra
(8. júlí 198728. september 1988)
Eftirmaður:
Steingrímur Hermannsson
Fyrirrennari:
Halldór Ásgrímsson
Sjávarútvegsráðherra
(30. apríl 199111. maí 1999)
Eftirmaður:
Árni M. Mathiesen
Fyrirrennari:
Óli Þ. Guðbjartsson
Dóms- og kirkjumálaráðherra
(30. apríl 199111. maí 1999)
Eftirmaður:
Sólveig Pétursdóttir
Fyrirrennari:
Albert Guðmundsson
Fjármálaráðherra
(19851987)
Eftirmaður:
Jón Baldvin Hannibalsson


  Þessi stjórnmálagrein sem tengist Íslandi er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.