Alþjóðaráð Rauða krossins og Rauða hálfmánans
Alþjóðaráð Rauða krossins og Rauða hálfmánans er sjálfstæð stofnun með aðsetur í Genf í Sviss. Allt frá stofnun þess árið 1863 hefur meginhlutverk þess verið að hafa frumkvæði að hjálparstarfi á vígvelli. Alþjóðaráðið lætur þá einkum til sín taka sem ekki geta talist beinir þátttakendur í átökunum.
Samkvæmt Genfarsamningunum[1] fjórum frá árinu 1949 er ráðinu falið að fylgjast með að samningarnir séu virtir af þeim ríkisstjórnum sem hafa undirritað þá og eiga þátt í átökum. Það eru því einkum særðir og sjúkir hermenn, stríðsfangar og almennir borgarar sem njóta verndar þess.
Starfsmenn Alþjóðaráðsins heimsækja stríðsfanga og fangelsi þar sem grunur leikur á að mannréttindabrot séu framin. Þessar heimsóknir eru stundum eina líftrygging fanganna því starfsmenn ráðsins skrá upplýsingar um þá og koma boðum á milli þeirra og fjölskyldna þeirra ef mögulegt er. Erfiðara reynist því en áður að láta fanga „hverfa“ í fangelsinu.
Alþjóðaráðið starfrækir einnig leitarþjónustu[2] sem hefur það að markmiði að sameina aftur fjölskyldur og ættingja sem hafa orðið viðskila vegna átakanna. Nöfn fjölskyldumeðlima eru skráð í gagnabanka Alþjóðaráðsins sem vinnur svo að því að leita uppi aðra meðlimi fjölskyldunnar. Á síðasta ári fundu um 25 þúsund einstaklingar ættingja sína aftur með þessum hætti.
Samstarf við landsfélög[3] Rauða krossins og Rauða hálfmánans er mikilvægur þáttur í starfsemi ráðsins og oft leggja þau ráðinu til mannskap til ákveðinna verkefna. Þannig hefur fjöldi íslenskra sendifulltrúa farið utan og starfað á vettvangi undir merkjum þess og Rauða kross Íslands.
Tilvísanir[breyta | breyta frumkóða]
- ↑ „Geymd eintak“. Afrit af upprunalegu geymt þann 12. september 2018. Sótt 30. desember 2020.
- ↑ [1]
- ↑ „Geymd eintak“. Afrit af upprunalegu geymt þann 29. desember 2009. Sótt 5. janúar 2010.