Syn
Syn er gyðja í norrænni goðafræði sem gætir dyra og tengist þingum og lagavörnum. Samkvæmt Snorra-Eddu er orðið „synjun“ dregið af nafni hennar.[1]
Ritaðar heimildir um Syn[breyta | breyta frumkóða]
Í 35. kafla Gylfaginningar í Eddu Snorra Sturlusonar er upptalning á ásynjum þar sem Syn er sú ellefta í röðinni. Þar er sagt um hana:
| Ellefta Syn. Hún gætir dura í höllinni og lýkur fyrir þeim er eigi skulu inn ganga og hún er sett til varnar á þingum fyrir þau mál er hún vill ósanna. Því er það orðtak að syn sé fyrir sett þá er maður neitar.[2] |
Syn er einnig nefnd á nafn í Skáldskaparmálum í skáldskaparkenningunni „mjúkstallur mens mildrar Synjar“.[3] Í Þórsdrápu kemur nafn Synjar fyrir í kenningunni „salvaniður Synjar“. Talið er að sú kenning eigi við jötun sem heimsækir oft sal Synjar og er þá ef til vill gefið í skyn að Syn sé jötnaættar líkt og margir æsir og ásynjur.[4]
Tilvísanir[breyta | breyta frumkóða]
- ↑ „Ásynjur“. Ásatrúarfélagið. Sótt 25. apríl 2019.
- ↑ Snorri Sturluson. „Gylfaginning“. Snerpa. Sótt 25. apríl 2019.
- ↑ „Skáldskaparmál“. Heimskringla.no. Sótt 15. apríl 2019.
- ↑ Guðmundur Finnbogason (1. janúar 1924). „Um Þórsdrápu“. Skírnir. Sótt 25. apríl 2019.
