Vör (norræn goðafræði)

Vör er gyðja í norrænni goðafræði sem tengd er við visku og varkárni. Á hana er minnst í Eddu Snorra Sturlusonar frá 13. öld og tvisvar í skáldskaparkenningum úr fornum kveðskap.

Ritaðar heimildir um Vör

Í 35. kafla Gylfaginningar í Snorra-Eddu er þulinn upp listi með stuttum lýsingum af ásynjum. Vör er þar sú tíunda í röðinni og sagt er um hana:

Tíunda Vör, hon er vitr ok spurul, svá at engi hlut má hana leyna. Þat er orðtak, at kona verði vör þess, er hon verðr vís.

Túlkanir

Textafræðingurinn Rudolf Simek segir óvíst hvort Vör hafi verið gyðja í heiðnum sið og hvort skýring Snorra á nafni hennar (að orðið vör, sbr. „vör um sig“ sé dregið af nafni gyðjunnar) sé rétt. Í riti sínu skrifar Simek að vænlegast sé að líta á gyðjurnar Ságu, Hlín, Sjöfn, Snotru, Vár og Vör sem lauslega skilgreindar verndargyðjur kvenna sem beri hver um sig ábyrgð á tilteknu sviði einkalífsins. Greinileg skil séu milli verksviða þeirra, sem minni nokkuð á matrónur sem tilbeðnar voru í germanskri og keltneskri heiðni.

Simek bendir jafnframt á að til sé valkyrja að nafni Geiravör og segir að hugsanleg tengsl séu á milli hennar og ásynjunnar Varar.