Stefán Jóhann Stefánsson
Stefán Jóhann Stefánsson (f. 20. júlí 1894 í Eyjafirði – 20. október 1980) var fyrsti utanríkisráðherra Íslands og seinna forsætisráðherra. Hann var formaður Alþýðuflokksins 1938-1952. Stefán Jóhann var forsætisráðherra þegar Ísland gekk í Atlantshafsbandalagið.
Ævi
[breyta | breyta frumkóða]Stefán Jóhann fæddist á Dagverðareyri í Glæsibæjarhreppi í Eyjafirði. Hann lauk stúdentsprófi frá Lærða skólanum árið 1918 og gegndi þar embætti forseta Framtíðarinnar árið 1917.[1] Hann lauk lögfræðiprófi 1922. Hann var fyrst kjörinn á þing fyrir Alþýðuflokkinn 1934 og sat til 1937. Aftur var Stefán Jóhann kjörinn á þing 1942 og var þingmaður til ársins 1953. Hann var félagsmálaráðherra 1939 og utanríkisráðherra 1940-1942. Á árunum 1947-1949 var hann forsætis- og félagsmálaráðherra. Þann 30. mars 1949 samþykkti Alþingi að Ísland skyldi verða stofnaðili að Atlantshafsbandalaginu. Þá kom til óeirða á Austurvelli. Stefán Jóhann var formaður Alþýðuflokksins á árunum 1938-52. Hann var um skeið sendiherra Íslands í Danmörku.
Samkvæmt skjölum sem norski sagnfræðingurinn Dag Tangen aflaði sér í skjalasafni Harry Trumans Bandaríkjaforseta, átti Stefán í mjög nána samvinnu við bandarísku leyniþjónustuna CIA á stjórnartíma sínum, og virðist hafa verið á þeirri skoðun að hingað væri þörf bandarísks herliðs til að kveða niður hugsanlega uppreisn „kommúnista". [2]
Tilvísanir
[breyta | breyta frumkóða]- ↑ „Forsetar Framtíðarinnar frá 1883“. Menntaskólinn í Reykjavík.
- ↑ Dínamít í freðfiskinum; grein í Þjóðviljanum 1987
Tenglar
[breyta | breyta frumkóða]- Æviágrip á vef Alþingis
- Stefáns Jóhanns Stefánssonar minnzt á Alþingi; grein í Morgunblaðinu 1980
- Minningraorð: Stefán Jóhann Stefánsson; grein í Alþýðublaðinu 1980
| Fyrirrennari: Ólafur Thors |
|
Eftirmaður: Ólafur Thors | |||
| Fyrirrennari: Vilhjálmur Þ. Gíslason |
|
Eftirmaður: Bergur Jónsson | |||
