Derek Walcott

Derek Alton Walcott (23. janúar 1930 - 17. mars 2017) var eitt helsta ljóðskáld enskrar tungu á ofanverðri 20. öld. Hann er einnig leikritahöfundur, leikstjóri og hefur auk þess getið sér gott orð sem listmálari. Derek hlaut Nóbelsverðlaunin í bókmenntum árið 1992. Þekktustu verk hans eru hið epíska ljóð Omeros, sem er yfir 300 blaðsíður, ljóðabækurnar The Star-Apple Kingdom og Another Life, sem fjallar um æsku hans á Sankti Lúsíu. Robert Graves sagði á sjöunda áratugnum um Derek Walcott að hann beitti enskunni af meiri skilningi á innri töfrum hennar en flestir (ef ekki allir) samtímamenn hans. ^[1] ^[2]

Æska

Derek Walcott fæddist í Castries á Sankti Lúsíu í Karíbahafi og er tvíburabróðir Rodericks (1930-2000), sem var leikritaskáld á Sankti Lúsíu og í Kanada. Systir þeirra, Pamela St. Hill, er tveimur árum eldri en þeir bræður. Faðir þeirra, Warwick, sem var opinber starfsmaður, frístundamálari og háðskáld, lést úr afleiðingum stikilbólgu þegar bræðurnir voru á fyrsta ári. Móðir þeirra, Alix, var kennari í Meþódistaskóla. Hún giftist ekki aftur, heldur ól börn sín upp ein og lifði það að verða níræð. Báðir afar þeirra voru hvítir Evrópumenn, en báðar ömmurnar af afrísku bergi brotnar og komnar af þrælum.

Nám og starfsár

Eftir að hafa stundað nám á Sankti Lúsíu í St. Mary’s college hélt hann í framhaldsnám til Jamaíku árið 1949, og stundaði nám í Háskóla Vestur-Indíu í Kingston, og nam þar ensku, frönsku og latínu. Þaðan flutti hann til Trínidad árið 1953, og starfaði þar sem myndlista- og leiklistargagnrýnandi. Hann nam leikhúsfræði í New York á árunum 1958-1959 og bjó eftir það í Bandaríkjunum og á Trinidad. Þar stofnaði hann Trinidad Theater Workshop árið 1959, og frumsýndi helstu leikverk sín. Hann var virkur þátttakandi leikhússins til ársins 1976. Í Bandaríkjanum kenndi Derek skapandi skrif við Boston háskóla (BU) eða allt til ársins 2007. Eftir að hann hætti þar hefur hann ferðast um og haldið fyrirlestra og komið fram á ljóðaupplestrum. Árið 2009 sóttist hann eftir stöðu í Oxford háskóla sem prófessor í ljóðlist (Oxford Professor of Poetry), en dró umsókn sína tilbaka þegar upp kom staðhæfing þess efnis að hann hafði verið sakaður um kynferðislega áreitni í Boston. ^[3]

Ljóðabækur

(1948) 25 Poems
(1949) Epitaph for the Young: Xll Cantos
(1951) Poems
(1962) In a Green Night: Poems 1948–60
(1964) Selected Poems
(1965) The Castaway and Other Poems
(1969) The Gulf and Other Poems
(1973) Another Life
(1976) Sea Grapes
(1979) The Star-Apple Kingdom
(1981) Selected Poetry
(1981) The Fortunate Traveller
(1983) The Caribbean Poetry of Derek Walcott and the Art of Romare Bearden
(1984) Midsummer
(1986) Collected Poems, 1948-1984
(1987) The Arkansas Testament
(1990) Omeros
(1997) The Bounty
(2000) Tiepolo's Hound
(2004) The Prodigal
(2007) Selected Poems
(2010) White Egrets

Leikrit

(1950) Henri Christophe: A Chronicle in Seven Scenes
(1951) Harry Dernier: A Play for Radio Production
(1953) Wine of the Country
(1954) The Sea at Dauphin: A Play in One Act
(1957) Ione
(1958) Drums and Colours: An Epic Drama
(1958) Ti-Jean and His Brothers
(1966) Malcochon: or, Six in the Rain
(1967) Dream on Monkey Mountain
(1970) In a Fine Castle
(1974) The Joker of Seville
(1974) The Charlatan
(1976) O Babylon!
(1977) Remembrance
(1978) Pantomime
(1980) The Joker of Seville and O Babylon!: Two Plays
(1982) The Isle Is Full of Noises
(1986) Three Plays (The Last Carnival, Beef, No Chicken, and A Branch of the Blue Nile)
(1991) Steel
(1993) Odyssey: A Stage Version
(1997) The Capeman (Textar í samvinnu við Paul Simon)

Tilvísanir

↑ Robert Graves: Derek Walcott handles English with a closer understanding of its inner magic than most (if not any) of his contemporaries.
↑ The Great Modern Poets; Google bækur
↑ That hound dog Derek Walcott is always flirting, says woman at centre of Oxford poetry scandal; af Dailymail.co.uk

Tenglar

Þetta æviágrip sem tengist bókmenntum er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.

[1] Robert Graves: Derek Walcott handles English with a closer understanding of its inner magic than most (if not any) of his contemporaries.

[2] The Great Modern Poets; Google bækur

[3] That hound dog Derek Walcott is always flirting, says woman at centre of Oxford poetry scandal; af Dailymail.co.uk

[1]

[2]

[3]

s r b Nóbelsverðlaunin í bókmenntum
1901–1925	Sully Prudhomme (1901) Theodor Mommsen (1902) Bjørnstjerne Bjørnson (1903) Frédéric Mistral og José Echegaray (1904) Henryk Sienkiewicz (1905) Giosuè Carducci (1906) Rudyard Kipling (1907) Rudolf Christoph Eucken (1908) Selma Lagerlöf (1909) Paul Johann Ludwig Heyse (1910) Maurice Maeterlinck (1911) Gerhart Hauptmann (1912) Rabindranath Tagore (1913) Engin verðlaun voru veitt (1914) Romain Rolland (1915) Verner von Heidenstam (1916) Karl Gjellerup og Henrik Pontoppidan (1917) Engin verðlaun voru veitt (1918) Carl Spitteler (1919) Knut Hamsun (1920) Anatole France (1921) Jacinto Benavente (1922) William Butler Yeats (1923) Władysław Reymont (1924) George Bernard Shaw (1925)
1926–1950	Grazia Deledda (1926) Henri Bergson (1927) Sigrid Undset (1928) Thomas Mann (1929) Sinclair Lewis (1930) Erik Axel Karlfeldt (1931) John Galsworthy (1932) Ívan Búnín (1933) Luigi Pirandello (1934) Engin verðlaun voru veitt (1935) Eugene O'Neill (1936) Roger Martin du Gard (1937) Pearl S. Buck (1938) Frans Eemil Sillanpää (1939) Engin verðlaun voru veitt (1940) Engin verðlaun voru veitt (1941) Engin verðlaun voru veitt (1942) Engin verðlaun voru veitt (1943) Johannes Vilhelm Jensen (1944) Gabriela Mistral (1945) Hermann Hesse (1946) André Gide (1947) T. S. Eliot (1948) William Faulkner (1949) Bertrand Russell (1950)
1951–1975	Pär Lagerkvist (1951) François Mauriac (1952) Winston Churchill (1953) Ernest Hemingway (1954) Halldór Laxness (1955) Juan Ramón Jiménez (1956) Albert Camus (1957) Borís Pasternak (1958) Salvatore Quasimodo (1959) Saint-John Perse (1960) Ivo Andrić (1961) John Steinbeck (1962) Giorgos Seferis (1963) Jean-Paul Sartre (afþakkaði verðlaunin) (1964) Míkhaíl Sholokhov (1965) Shmuel Yosef Agnon og Nelly Sachs (1966) Miguel Ángel Asturias (1967) Yasunari Kawabata (1968) Samuel Beckett (1969) Aleksandr Solzhenítsyn (1970) Pablo Neruda (1971) Heinrich Böll (1972) Patrick White (1973) Eyvind Johnson og Harry Martinson (1974) Eugenio Montale (1975)
1976–2000	Saul Bellow (1976) Vicente Aleixandre (1977) Isaac Bashevis Singer (1978) Odysseas Elytis (1979) Czesław Miłosz (1980) Elias Canetti (1981) Gabriel García Márquez (1982) William Golding (1983) Jaroslav Seifert (1984) Claude Simon (1985) Wole Soyinka (1986) Joseph Brodsky (1987) Naguib Mahfouz (1988) Camilo José Cela (1989) Octavio Paz (1990) Nadine Gordimer (1991) Derek Walcott (1992) Toni Morrison (1993) Kenzaburō Ōe (1994) Séamus Heaney (1995) Wisława Szymborska (1996) Dario Fo (1997) José Saramago (1998) Günter Grass (1999) Gao Xingjian (2000)
2001–	V. S. Naipaul (2001) Imre Kertész (2002) J. M. Coetzee (2003) Elfriede Jelinek (2004) Harold Pinter (2005) Orhan Pamuk (2006) Doris Lessing (2007) J. M. G. Le Clézio (2008) Herta Müller (2009) Mario Vargas Llosa (2010) Tomas Tranströmer (2011) Mo Yan (2012) Alice Munro (2013) Patrick Modiano (2014) Svetlana Aleksíevítsj (2015) Bob Dylan (2016) Kazuo Ishiguro (2017) Olga Tokarczuk (2018) Peter Handke (2019) Louise Glück (2020) Abdulrazak Gurnah (2021) Annie Ernaux (2022) Jon Fosse (2023) Han Kang (2024)