Saó Tóme og Prinsípe
| República Democrática de São Tomé e Príncipe | |
|
|
| Fáni | Skjaldarmerki |
| Kjörorð: Unidade, Disciplina, Trabalho (portúgalska) Eining, agi, vinna | |
| Þjóðsöngur: Independência total | |
| |
| Höfuðborg | São Tomé |
| Opinbert tungumál | portúgalska |
| Stjórnarfar | Forsetaþingræði
|
| Forseti | Carlos Vila Nova |
| Forsætisráðherra | Jorge Bom Jesus |
| Sjálfstæði | |
| - frá Portúgal | 12. júlí 1975 |
| Flatarmál - Samtals - Vatn (%) |
171. sæti 1001 km² 0 |
| Mannfjöldi - Samtals (2018) - Þéttleiki byggðar |
186. sæti 211.028 199,7/km² |
| VLF (KMJ) | áætl. 2017 |
| - Samtals | 0,355 millj. dala (209. sæti) |
| - Á mann | 3.220 dalir (182. sæti) |
| VÞL (2019) |  0.625 (135. sæti)
|
| Gjaldmiðill | dóbra (STD) |
| Tímabelti | UTC |
| Þjóðarlén | .st |
| Landsnúmer | +239 |
Saó Tóme og Prinsípe eru tveggja eyja eyríki í Gíneuflóa undan strönd Vestur-Afríku. Eyjarnar eru 140 km frá hvor annarri og í um 250 og 225 km fjarlægð frá strönd Gabon. Báðar eru hluti af röð eldfjalla. Syðri eyjan, Saó Tóme, er nær nákvæmlega á miðbaug.
Saga[breyta | breyta frumkóða]
Eyjarnar voru óbyggðar þegar Portúgalar komu þangað á 15. öld. Þeir fluttu þræla þangað frá mið-Afríku eða þar sem Angóla og Kongó eru í dag. Þrælarnir unnu á sykurplantekrum sem síðar urðu kakó- og kaffiplantekrur. Þrælaviðskipti voru milli Saó Tóme og Prinsípe og Suður-Ameríku (Brasilíu) og Karíbaeyja.
Landið fékk sjálfstæði frá Portúgal 12. júlí 1975 og 12. júlí er þjóðhátíðardagur landsins.
Efnahagur[breyta | breyta frumkóða]
Síðan á 19. öld hefur efnahagur Sao Tomé og Principe verið byggður á plantekrubúskap. Þegar landið fékk sjálfstæði frá Portúgal var 90% af plantekrunum í eigu Portúgala. Síðan þá hefur ríkið verið aðaleigandinn. Aðalafurðin er kakó sem stendur undir 95% af öllum útflutningi. Aðrar útflutningsafurðir eru pálmaolía og kaffi.
Þessi