Armand Fallières

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Armand Fallières
Armand Fallières árið 1906.
Forseti Frakklands
Í embætti
18. febrúar 1906 – 18. febrúar 1913
ForsætisráðherraMaurice Rouvier
Ferdinand Sarrien
Georges Clemenceau
Aristide Briand
Ernest Monis
Joseph Caillaux
Raymond Poincaré
Aristide Briand
ForveriÉmile Loubet
EftirmaðurRaymond Poincaré
Forsætisráðherra Frakklands
Í embætti
29. janúar 1883 – 21. febrúar 1883
ForsetiJules Grévy
ForveriCharles Duclerc
EftirmaðurJules Ferry
Persónulegar upplýsingar
Fæddur6. nóvember 1841
Mézin, Frakklandi
Látinn22. júní 1931 (89 ára) Lannes, Frakklandi
StjórnmálaflokkurLýðræðisbandalagið
MakiJeanne Bresson
TrúarbrögðKaþólskur
BörnAndré Fallières
HáskóliParísarháskóli
StarfLögfræðingur, stjórnmálamaður

Clément Armand Fallières (6. nóvember 1841 – 22. júní 1931) var franskur stjórnmálamaður sem var forsætisráðherra Frakklands í 19 daga árið 1883 og forseti Frakklands frá 1906 til 1913. Áður en hann tók við forsetaembætti hafði hann einnig verið forseti öldungadeildar franska þingsins frá árinu 1899. Fallières var mjög vinsæll meðal Frakka og var stundum kallaður „le père Fallières“ eða „faðir Fallières“ („Fallières gamli“ í óeiginlegri merkingu).

Í forsetatíð Fallières sá Frakkland fyrir endann á Dreyfus-málinu. Með lagasetningu sem undirrituð var 13. júlí 1906 var Alfred Dreyfus hleypt á ný inn í franska herinn með liðsforingjatign. Þann 4. júní var öskum helsta verjanda Dreyfusar, Émile Zola, komið fyrir í Panthéon-hvelfingunni í París.

Fallières var mjög andsnúinn dauðarefsingum og í byrjun forsetatíðar sinnar var hann vanur því að náða alla sem höfðu verið dæmdir til dauða. Í lok forsetatíðar hans var gerð tilraun til að nema úr gildi dauðarefsingar en að endingu varð ekkert úr því.

Líkt og forverar sínir hélt Fallières áfram að rækta náið samband Frakka við Rússaveldi og Bretland, en þetta bandalag þeirra átti að stemma stigu við valdi „ÞríveldabandalagsÞýskalands, Austurríkis og Ítalíu. Hann olli árið 1912 minniháttar hneyksli eftir að RMS Titanic sökk og hann vottaði Georg 5. Bretlandskonungi og William Howard Taft Bandaríkjaforseta samúð sína fyrir hina látnu en gleymdi að votta frönskum fjölskyldum sem hefðu misst ættingja í slysinu samúð og fór þess í stað í frí.

Heimild[breyta | breyta frumkóða]


Fyrirrennari:
Charles Duclerc
Forsætisráðherra Frakklands
(29. janúar 188321. febrúar 1883)
Eftirmaður:
Jules Ferry
Fyrirrennari:
Émile Loubet
Forseti Frakklands
(18. febrúar 190618. febrúar 1913)
Eftirmaður:
Raymond Poincaré


  Þessi Frakklandsgrein sem tengist æviágripi og stjórnmálum er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.