William Howard Taft
William Howard Taft (15. september 1857 – 8. mars 1930) var 27. forseti Bandaríkjanna fyrir repúblikana frá 4. mars 1909 til 4. mars 1913. Hann var stríðsmálaráðherra í ríkisstjórn Theodore Roosevelt. Taft hafði þau völd að hann varð í reynd forseti í fjarveru Roosevelts. Roosevelt studdi síðan framboð Tafts til forseta. Síðar varð ósætti milli þeirra sem klauf flokkinn fyrir forsetakosningarnar 1912. Það varð til þess að demókratinn Woodrow Wilson vann kosningarnar.
Árið 1921 skipaði Warren G. Harding Bandaríkjaforseti Taft í embætti forseta Hæstaréttar Bandaríkjanna. Hann gegndi þeirri stöðu þar til hann lét af störfum vegna heilsubrests í byrjun ársins 1930.[1] Taft er eini forseti Bandaríkjanna sem hefur einnig verið Hæstaréttardómari.
Tilvísanir[breyta | breyta frumkóða]
- ↑ Jón Þ. Þór (2016). Bandaríkjaforsetar. Urður bókafélag. bls. 256. ISBN 9789935919458.
| Fyrirrennari: Theodore Roosevelt |
|
Eftirmaður: Woodrow Wilson | |||
Þetta æviágrip sem tengist sögu og stjórnmálum er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.
