Heimsmeistaramót landsliða í knattspyrnu karla 1978
Heimsmeistaramót landsliða í knattspyrnu karla 1978 eða HM 1978 var haldið í Argentínu dagana 1. júní til 25. júní. Þetta var níunda heimsmeistarakeppnin og urðu heimamenn meistarar í fyrsta sinn eftir sigur á Hollandi í úrslitum. Meðalmarkaskorun í mótinu féll niður fyrir þrjú mörk í leik og hefur haldist þar síðan. Þetta var síðasta mótið með sextán þátttökuliðum.
Val á gestgjöfum[breyta | breyta frumkóða]
Ákvörðunin um staðsetningu mótsins var tekin á þingi FIFA árið 1966. Auk Argentínu höfðu Mexíkó og Kólumbía skilað inn umsóknum, en ákveðið hafði verið að 1978-keppnin skyldi fara fram í Norður- eða Suður-Ameríku. Þegar Mexíkó tryggði sér mótið 1970 féll það frá umsókn sinni og sama gerði Kólumbía.
Mikill pólitískur óstöðugleiki var í Argentínu á sjöunda og áttunda áratugnum þar sem herinn blandaði sér oft í stjórn landsins. Einkennisplakat heimsmeistaramótsins var hannað árið 1974 á skammvinnum seinni valdaferli Juans Perón. Myndin sýndi knattspyrnumann í argentínskum landsliðsbúningi með hendur á lofti, sem minnti á kveðju Perónistahreyfingarinnar. Eftir að herforingjastjórn vék Perón frá völdum freistaði hún þess að breyta plakatinu, en FIFA neitaði.
Undankeppni[breyta | breyta frumkóða]
Í fyrsta sinn í sögunni skráðu meira en 100 lið sig til keppni. Íran sigraði í keppni Asíu og Eyjaálfuliða án þess að tapa leik. Túnis hreppti sæti Afríku eftir harða keppni. Norður-Ameríkukeppnin 1977, sem fram fór í Mexíkó, var látin gilda sem forkeppni HM og unnu heimamenn alla leiki sína.
Brasilía og Perú tryggðu sér sæti Suður-Ameríku en þriðja liðið í Suður-Ameríkukeppninni, Bólivía, þurfti að leika umspilsleiki við Ungverja um laust sæti og átti Evrópuliðið ekki í vandræðum og vann samanlagt 9:2 í tveimur leikjum.
Ítalir skildu Englendinga eftir á hagstæðari markatölu. Austurríkismenn komust á HM í fyrsta sinn frá 1958 með því að hafna meðal annars fyrir ofan Austur-Þjóðverja. Skotar slógu Evrópumeistarana frá Tékkóslóvakíu úr keppni. Sovétríkin og Júgóslavía, sem lengi höfðu verið í fremstu röð í Evrópu komust heldur ekki áfram.
Ísland tók þátt í forkeppninni og lenti í riðli með Hollendingum, Belgum og Norður-Írum. Uppskeran varð rýr, sigur á Norður-Írum í Reykjavík og fimm töp.
Þátttökulið[breyta | breyta frumkóða]
Sextán þjóðir mættu til leiks frá fimm heimsálfum.
|
Leikvangar[breyta | breyta frumkóða]
Keppt var á sex leikvöngum, en Estadio Monumental í Buenos Aires var sá stærsti og notaður í níu viðureignum, þar á meðal í úrslitunum. Vellirnir þóttu misgóðir og þótti grasið á leikvangnum í Mar del Plata varla boðlegt fyrir leiki af þessari stærðargráðu.
Buenos Aires | Córdoba | |
---|---|---|
Estadio Monumental | Estadio José Amalfitani | Estadio Córdoba |
Áhorfendur: 74,624 | Áhorfendur: 49,540 | Áhorfendur: 46,083 |
![]() |
![]() | |
Mar del Plata | Rosario | Mendoza |
Estadio José María Minella | Estadio Gigante de Arroyito | Estadio Ciudad de Mendoza |
Áhorfendur: 43,542 | Áhorfendur: 41,654 | Áhorfendur: 34,875 |
![]() |
![]() |
Keppnin[breyta | breyta frumkóða]
Riðlakeppnin[breyta | breyta frumkóða]
Keppt var í fjórum riðlum, hverjum með fjórum keppnisliðum. Tvö efstu liðin fóru í milliriðla.
Riðill 1[breyta | breyta frumkóða]
Ítalir og Frakkar mættust í upphafsleik keppninnar, sem Ítalir unnu þrátt fyrir mark Frakka á upphafsmínútunni. Ítalir og Argentínumenn höfðu tryggt sér sæti í milliriðlum fyrir lokaleikinn.
Sæti | Lið | L | U | J | T | Sk | Fe | M.munur | Stig | |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | ![]() |
Ítalía | 3 | 3 | 0 | 0 | 6 | 2 | +4 | 6 |
2 | ![]() |
Argentína | 3 | 2 | 0 | 1 | 4 | 3 | +1 | 4 |
3 | ![]() |
Frakkland | 3 | 1 | 0 | 2 | 5 | 5 | 0 | 2 |
4 | ![]() |
Ungverjaland | 3 | 0 | 0 | 3 | 3 | 8 | -5 | 0 |
2. júní - Estadio José María Minella, Mar del Plata
2. júní - Estadio Monumental, Buenos Aires
6. júní - Estadio José María Minella, Mar del Plata
6. júní - Estadio Monumental, Buenos Aires
10. júní - Estadio José María Minella, Mar del Plata
10. júní - Estadio Monumental, Buenos Aires
Riðill 2[breyta | breyta frumkóða]
Vestur-Þjóverjar og Pólverjar skiptu toppsætum riðilsins eins og búist hafði verið við. Lið Túnis kom þó verulega á óvart og blandaði sér í baráttuna um sæti í milliriðlum.
Sæti | Lið | L | U | J | T | Sk | Fe | M.munur | Stig | |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | ![]() |
Pólland | 3 | 2 | 1 | 0 | 4 | 1 | +3 | 5 |
2 | ![]() |
Vestur-Þýskaland | 3 | 1 | 2 | 0 | 6 | 0 | +6 | 4 |
3 | ![]() |
Túnis | 3 | 1 | 1 | 1 | 3 | 2 | +1 | 3 |
4 | ![]() |
Mexíkó | 3 | 0 | 0 | 3 | 2 | 12 | -10 | 0 |
1. júní - Estadio Monumental, Buenos Aires
2. júní - Estadio Gigante de Arroyito, Rosario
6. júní - Estadio Chateau Carreras, Córdoba
6. júní - Estadio Gigante de Arroyito, Rosario
10. júní - Estadio Chateau Carreras, Córdoba
10. júní - Estadio Gigante de Arroyito, Rosario
Riðill 3[breyta | breyta frumkóða]
Aðeins átta mörk voru skoruð í leikjunum sex. Austurríkismenn, sem tóku þátt í úrslitakeppni í fyrsta sinn í tuttugu ár, náðu toppsætinu á undan Brasilíumönnum sem ollu stuðningsmönnum vonbrigðum með því að skora bara tvö mörk.
Sæti | Lið | L | U | J | T | Sk | Fe | M.munur | Stig | |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | ![]() |
Austurríki | 3 | 2 | 1 | 0 | 3 | 2 | +1 | 4 |
2 | ![]() |
Brasilía | 3 | 1 | 2 | 0 | 2 | 1 | +1 | 4 |
3 | ![]() |
Spánn | 3 | 1 | 1 | 1 | 2 | 2 | 0 | 3 |
4 | ![]() |
Svíþjóð | 3 | 0 | 1 | 2 | 1 | 3 | -2 | 1 |
3. júní - Estadio José Amalfitani, Buenos Aires
3. júní - Estadio José Maria Minella, Mar del Plata
7. júní - Estadio José Amalfitani, Buenos Aires
7. júní - Estadio José Maria Minella, Mar del Plata
11. júní - Estadio José Amalfitani, Buenos Aires
11. júní - Estadio José Maria Minella, Mar del Plata
Riðill 4[breyta | breyta frumkóða]
Perú var spútniklið riðilsins og náði efsta sætinu á kostnað Hollendinga. Skotar mættu til leiks fullir bjartsýni, en urðu fyrir sárum vonbrigðum með óvæntu jafntefli gegn liði Írans og voru úr leik fyrir lokaviðureignina gegn Hollandi.
Sæti | Lið | L | U | J | T | Sk | Fe | M.munur | Stig | |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | ![]() |
Perú | 3 | 2 | 1 | 0 | 7 | 2 | +5 | 5 |
2 | ![]() |
Holland | 3 | 1 | 1 | 1 | 5 | 3 | +2 | 3 |
3 | ![]() |
Skotland | 3 | 1 | 1 | 1 | 5 | 6 | -1 | 3 |
4 | ![]() |
Íran | 3 | 0 | 1 | 2 | 2 | 8 | -6 | 1 |
3. júní - Estadio Chateau Carreras, Córdoba
3. júní - Estadio Ciudad de Mendoza, Mendoza
7. júní - Estadio Chateau Carreras, Córdoba
7. júní - Estadio Ciudad de Mendoza, Mendoza
11. júní - Estadio Chateau Carreras, Córdoba
11. júní - Estadio Ciudad de Mendoza, Mendoza
Milliriðlar[breyta | breyta frumkóða]
Keppt var í tveimur fjögurra liða riðlum. Sigurliðin fóru í úrslitaleikinn en liðin í öðru sæti léku um bronsverðlaunin.
A riðill[breyta | breyta frumkóða]
Hollendingar hófu riðilinn með látum og unnu stórsigur á Austurríkismönnum. Jafntefli þeirra gegn Vestur-Þýskalandi í hitaleik gerði það að verkum að lokaleikurinn á móti Ítalíu varð hreinn úrslitaleikur. Þar höfðu Hollendingar betur og komust þannig annað skiptið í röð í úrslitaleik HM. Austurríkismenn urðu neðstir í riðlinum en fögnuðu þó sínum menn sem þjóðhetjum eftir sigur á grönnum sínum Vestur-Þjóðverjum í lokaleiknum.
Sæti | Lið | L | U | J | T | Sk | Fe | M.munur | Stig | |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | ![]() |
Holland | 3 | 2 | 1 | 0 | 9 | 4 | +6 | 5 |
2 | ![]() |
Ítalía | 3 | 1 | 1 | 1 | 2 | 2 | 0 | 3 |
3 | ![]() |
Vestur-Þýskaland | 3 | 0 | 2 | 1 | 4 | 5 | -1 | 2 |
4 | ![]() |
Austurríki | 3 | 1 | 0 | 2 | 4 | 8 | -4 | 2 |
14. júní - Estadio Chateau Carreras, Córdoba
14. júní - Estadio Monumental, Buenos Aires
18. júní - Estadio Chateau Carreras, Córdoba
18. júní - Estadio Monumental, Buenos Aires
21. júní - Estadio Chateau Carreras, Córdoba
21. júní - Estadio Monumental, Buenos Aires
B riðill[breyta | breyta frumkóða]
Markalaust jafntefli í leik Argentínu og Brasilíu í annarri umferð hafði í för með sér að bæði lið þurftu að reyna að vinna lokaleik sinn með sem mestum mun. Þar sem viðureign Argentínu og Perú fór fram síðar um daginn, vissu heimamenn að þeir þyrftu að vinna stórsigur. Þrálátur orðrómur hefur alla tíð verið um að úrslitunum hafi verið hagrætt.
Sæti | Lið | L | U | J | T | Sk | Fe | M.munur | Stig | |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | ![]() |
Argentína | 3 | 2 | 1 | 0 | 8 | 0 | +8 | 5 |
2 | ![]() |
Brasilía | 3 | 2 | 1 | 0 | 6 | 1 | +5 | 5 |
3 | ![]() |
Pólland | 3 | 1 | 0 | 2 | 2 | 5 | -3 | 2 |
4 | ![]() |
Perú | 3 | 0 | 0 | 3 | 0 | 10 | -10 | 0 |
14. júní - Estadio Ciudad de Mendoza, Mendoza
14. júní - Estadio Gigante de Arroyito, Rosario
18. júní - Estadio Ciudad de Mendoza, Mendoza
18. júní - Estadio Gigante de Arroyito, Rosario
21. júní - Estadio Ciudad de Mendoza, Mendoza
21. júní - Estadio Gigante de Arroyito, Rosario
Bronsleikur[breyta | breyta frumkóða]
Brasilíumenn hlutu þriðja sætið, þrátt fyrir að lenda undir á móti Ítölum.
24. júní - Estadio Monumental, Buenos Aires, áh. 69.659
Úrslit[breyta | breyta frumkóða]
Hollendingar töpuðu sínum öðrum úrslitaleik í röð þegar liðið laut í lægra haldi fyrir gestgjöfunum eftir framlengda viðureign. Nokkur töf varð á að leikurinn gæti hafist, þar sem Argentínumenn gerðu athugasemdir við hlífðarbúnað á úlnlið René van de Kerkhof, sem Hollendingar töldu hluta af sálfræðistríði heimamanna. Dómari leiksins gerði Kerkhof að búa betur um hlífina. Olli sú ákvörðun mikilli óánægju Hollendinga sem neituðu að taka þátt í verðlaunaafhendingu að leik loknum.
Mario Kempes tók forystuna fyrir Hollendinga, en Dick Nanninga jafnaði síðla leiks. Minnstu munaði að Holland stæli sigrinum í lokin, en skot þeirra fór í stöngina. Í framlengingunni kom Kempes Argentínu yfir á nýjan leik og undir lokin renndi Daniel Bertoni knettinum í netið eftir góðan undirbúning frá Kempes sem var valinn bæði maður leiksins og mótsins.
25. júní - Estadio Monumental, Buenos Aires, áh. 71.483
Markahæstu leikmenn[breyta | breyta frumkóða]
102 mörk voru skoruð í keppninni og skiptust þau niður á 62 leikmenn, þar af voru þrjú sjálfsmörk.
Mario Kempes frá Argentínu varð markakóngur með 6 mörk. Rob Rensenbrink frá Hollandi og Perúmaðurinn Teófilo Cubillas komu næstir með 5 mörk.