Heimsmeistaramót landsliða í knattspyrnu karla 1934

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Poster
Ítalir fagna heimsmeistaratitlinum 1934

Heimsmeistaramót landsliða í knattspyrnu karla 1934 eða HM 1934 var haldið á Ítalíu dagana 27. maí til 10. júní. Þetta var önnur heimsmeistarakeppnin og sú fyrsta þar sem halda þurfti forkeppni. 32 þátttökulönd skráðu sig til keppni en sextán tóku þátt í lokakeppninni á Ítalíu. Ríkjandi meistarar Úrúgvæ neituðu að taka þátt í keppninni. Heimamenn urðu heimsmeistarar, fyrstir Evrópuþjóða eftir 2:1 sigur á Tékkóslóvakíu í úrslitaleiknum.

Val á gestgjöfum[breyta | breyta frumkóða]

Þar sem fyrsta heimsmeistarakeppnin hafði verið haldin í Suður-Ameríku þótti stjórnendum Alþjóðaknattspyrnusambandsins rétt að næsta mót færi fram í Evrópu. Tvær þjóðir sóttust eftir upphefðinni: Ítalir og Svíar. Ákvörðunin var tekin á fundi Alþjóðaknattspyrnusambandsins í Stokkhólmi í október 1934 án atkvæðagreiðslu, þar sem Svíar drógu umsókn sína til baka. Fasistastjórn Mussolini lagði mikla áherslu á að halda mótið og hét háum fjárhæðum til undirbúnings keppninnar.

Forkeppni[breyta | breyta frumkóða]

Frímerki sem ítalska póstþjónustan gaf út vegna heimsmeistaramótsins.

Sigurvegarar HM 1930, Úrúgvæ, voru enn sárir út í Evrópuþjóðir - þar á meðal Ítali - sem flestar sniðgengu keppnina fjórum árum fyrr vegna mikils ferðakostnaðar. Heimsmeistararnir ákváðu því að gjalda líku líkt og sátu heima og urðu þar með einu heimsmeistararnir í sögunni sem ekki freistuðu þess að verja titil sinn.

Alls skráðu 32 lið sig til leiks í forkeppni, en nokkur þeirra drógu sig þó í hlé áður en keppni hófst. Keppt var í tólf riðlum með tveimur til þremur liðum í hverjum. Einn riðillinn var skipaður liðum frá Miðausturlöndum: Tyrklandi, Egyptalandi og liði frá breska valdsvæðinu í Palestínu. Voru þetta fyrstu þáttökuliðin frá Afríku og Asíu. Af úrslitum í forkeppninni vakti helst athygli að lið Júgóslava komst ekki áfram, þrátt fyrir að hafa farið í undanúrslitin fjórum árum fyrr.

Þrátt fyrir að vera gestgjafar, fengu Ítalir ekki öruggt sæti á mótinu. Lið þeirra mætti Grikkjum í forkeppninni. Er þetta eina skiptið sem heimalið hefur þurft að berjast fyrir þátttökurétti á HM.

Lokaleikur forkeppninnar fór fram í Rómarborg fáeinum dögum áður en mótið hófst að viðstöddum 12 þúsund áhorfendum. Þar unnu Bandaríkjamenn 4:2 sigur á Mexíkó.

Þátttökulið[breyta | breyta frumkóða]

Þessi sextán lönd tóku þátt í mótinu. Tólf komu frá Evrópu, þar af níu sem tóku þátt í sínu fyrsta heimsmeistaramóti. Tvö frá Suður-Ameríku, eitt frá Norður-Ameríku og Egyptaland frá Afríku, en 56 ár áttu eftir að líða uns Egyptar komust aftur í úrslitakeppni HM.

Leikvangar[breyta | breyta frumkóða]

Leikirnir sautján á mótinu fóru fram á átta leikvöngum í jafnmörgum borgum. Mikið var lagt í umgjörð HM, enda leit Benito Mussolini á mótið sem prýðilegt áróðurstæki. Aðsóknin olli skipuleggjendum þó nokkrum vonbrigðum, þannig var ekki uppselt á neinn leik heimamanna nema úrslitin.

Bologna Flórens Genúa
Stadio Littoriale Stadio Giovanni Berta Stadio Luigi Ferraris
Áhorfendur: 50.100 Áhorfendur: 47.290 Áhorfendur: 36.703
Mílanó Tórínó Napólí
Stadio San Siro Stadio Benito Mussolini Stadio Giorgio Ascarelli
Áhorfendur: 55.000 Áhorfendur: 28.140 Áhorfendur: 40.000
Stadio Nazionale PNF Stadio Littorio
Róm Tríeste
Áhorfendur: 47.300 Áhorfendur: 8.000

Keppnin[breyta | breyta frumkóða]

Fyrsta umferð[breyta | breyta frumkóða]

Frá leik Hollendinga og Svisslendinga í fyrstu umferð.

Keppt var með einföldu útsláttarkeppnisfyrirkomulagi. Liðunum var styrkleikaraðað á þann hátt að átta sterkustu þjóðirnar gátu ekki dregist saman í fyrstu umferð. Allir átta leikirnir í fyrstu umferð fóru fram á sama degi og á sama tíma þann 27. maí. Því var ekki um eiginlegan opnunarleik að ræða eins og á flestum heimsmeistaramótum.

Þrjú af liðunum úr efri styrkleikaflokki töpuðu leikjum sínum: Argentína, Brasilía og Holland. Vegna innbyrðis deilna var þó enginn leikmaður úr argentínska liðinu sem hlaut silfurverðlaunin fjórum árum fyrr með á Ítalíu. Öll liðin utan Evrópu féllu úr leik í fyrstu umferð. Egyptar komu þó mjög á óvart og stóðu í sterku ungversku liði. Leikur Ítala og Bandaríkjamanna var algjör einstefna og lauk 7:1, þar sem bandaríski markvörðurinn átti þó stórleik.

23. maí 1934
Fáni Austurríkis Austurríki 3-2 (e.framl.) Frakkland Stadio Benito Mussolini, Tórínó
Áhorfendur: 16.000
Dómari: Johannes van Moorsel, Hollandi
Sindelar 44, Schall 93, Bican 109 Nicolas 18, Verriest 116
23. maí 1934
Sviss 3-2 Holland San SiroMílanó
Áhorfendur: 33.000
Dómari: Ivan Eklind, Svíþjóð
Kielholz 7, 43, Abegglen 66 Smit 29, Vente 69
23. maí 1934
Tékkóslóvakía 2-1 Rúmenía Stadio Littorio, Trieste
Áhorfendur: 9.000
Dómari: John Langenus, Belgíu
Puč 50, Nejedlý 67 Dobay 11
23. maí 1934
Svíþjóð 3-2 Argentína Stadio Littoriale, Bologna
Áhorfendur: 14.000
Dómari: Eugen Braun, Austurríki
Jonasson 9, 67, Kroon 79 Belis 4, Galateo 48
23. maí 1934
Spánn 3-1 Brasilía Stadio Luigi Ferraris, Genúa
Áhorfendur: 21.000
Dómari: Alfred Birlem, Þýskalandi
Iraragorri 18, 25, Lángara 29 Leônidas 55
23. maí 1934
Ungverjaland 4-2 Egyptaland Stadio Giorgio Ascarelli, Napólí
Áhorfendur: 9.000
Dómari: Rinaldo Barlassina, Ítalíu
Teleki 11, Toldi 31, 61, Vincze 53 Fawzi 35, 39
23. maí 1934
Ítalía 7-1 Bandaríkin Stadio Nazionale PNF, Rómaborg
Áhorfendur: 25.000
Dómari: René Mercet, Sviss
Schiavion 18, 29, 66, Orsi 20, 69, Ferrari 63, Meazza 90 Donelli 57
23. maí 1934
Þýskaland 5-2 Belgía Stadio Giovanni Berta, Flórens
Áhorfendur: 8.000
Dómari: Francesco Mattea, Ítalíu
Kobierski 25, Siffling 49, Conen 66, 70, 87 Voorhoof 29, 43

Fjórðungsúrslit[breyta | breyta frumkóða]

Allir leikir fjórðungsúrslitanna fóru fram samtímis þann 31. maí. Ítalir og Spánverjar gerðu jafntefli og þurftu að mætast að nýju. Báðar viðureignir liðanna þóttu afar grófar og urðu mikil meiðsli á leikmönnum, þannig þurftu Spánverjar að gera sjö breytingar á liði sínu milli leikjanna tveggja. Spænsku leikmennirnir voru afar ósáttir við dómgæsluna, en tvö mörk voru dæmd af liði þeirra í síðari viðureigninni.

31. maí 1934
Fáni Austurríkis Austurríki 2-1 Ungverjaland Stadio Littoriale, Bologna
Áhorfendur: 23.000
Dómari: Francesco Mattea, Ítalíu
Horvath 8, Zischek 51 Sárosi 60
31. maí 1934
Þýskaland 2-1 Svíþjóð San SiroMílanó
Áhorfendur: 3.000
Dómari: Rinaldo Barlassina, Ítalíu
Hohmann 60, 63 Dunker 82
31. maí 1934
Ítalía 1-1 (e.framl.) Spánn Stadio Giovanni Berta, Flórens
Áhorfendur: 35.000
Dómari: Louis Baert, Belgíu
Ferrari 44 Regueiro 30
31. maí 1934
Tékkóslóvakía 3-2 Sviss Benito Mussolini leikvangurinn, Tórínó
Áhorfendur: 12.000
Dómari: Alois Beranek, Austurríki
Svoboda 24, Sobotka 49, Nejedlý 82 Kielholz 18, Jäggi 78

Aukaleikur[breyta | breyta frumkóða]

1. júní 1934
Ítalía 1-0 Spánn Stadio Giovanni Berta, Flórens
Áhorfendur: 43.000
Dómari: René Mercet, Sviss
Meazza 11

Undanúrslit[breyta | breyta frumkóða]

Undanúrslitin voru leikin 3. júní. Tékkóslóvakía vann sannfærandi sigur á Þjóðverjum. Oldřich Nejedlý skoraði öll þrjú mörk sinna manna, en hann varð markakóngur keppninnar með alls fimm mörk. Í hinni viðureigninni tókust á þau tvö lið sem sigurstranglegust voru talin. Landslið Austurríkis gekk undir heitinu Wunderteam (ísl. Undraliðið), með Matthias Sindelar fremstan í flokki. Með harðsnúnum varnarleik tókst Ítölum að brjóta niður austurrísku sóknina, auk þess sem leikið var í úrhellisrigningu.

3. júní 1934
Ítalía 1:0 Fáni Austurríkis Austurríki San SiroMílanó
Áhorfendur: 35.000
Dómari: Ivan Eklind, Svíþjóð
Guaita 19
3. júní 1934
Þýskaland 1-3 Tékkóslóvakía Stadio Nazionale PNF, Róm
Áhorfendur: 15.000
Dómari: Rinaldo Barlassina, Ítalíu
Noack 62 Nejedlý 21, 69, 80

Bronsleikur[breyta | breyta frumkóða]

Leikið var um þriðja sætið á HM 1934, en enginn slíkur leikur fór fram fjórum árum fyrr. Þjóðverjar hömpuðu bronsverðlaununum eftir sigur á grönnum sínum.

7. júní 1934
Þýskaland 3:2 Fáni Austurríkis Austurríki Stadio Giorgio Ascarelli, Napólí
Áhorfendur: 7.000
Dómari: Albino Carraro, Ítalíu
Lehner 1, 42, Conen 27 Horvath 28, Sesta 54

Úrslitaleikur[breyta | breyta frumkóða]

Grípa þurfti til framlengingar í úrslitaleiknum í Rómarborg. Angelo Schiavio skoraði sigurmarkið og sitt fjórða mark í keppninni. Meðal leikmanna ítalska liðsins var Luis Monti, sem leikið hafði til úrslita fjórum árum fyrr en þá fyrir Argentínu.

10. júní 1934
Ítalía 2-1 (e.framl.) Tékkóslóvakía Stadio Nazionale PNF, Róm
Áhorfendur: 55.000
Dómari: Ivan Eklind, Svíþjóð
Orsi 81, Schiavio 95 Puč 71

Markahæstu leikmenn[breyta | breyta frumkóða]

Oldřich Nejedlý frá Tékkóslóvakíu varð markakóngur keppninnar. Alls voru 70 mörk skoruð af 45 leikmönnum, ekkert þeirra var sjálfsmark.

5 mörk
4 mörk
3 mörk