Bobby Robson

Bobby Robson
Upplýsingar
Fullt nafn	Sir Robert William Robson
Fæðingardagur	18. febrúar 1933(1933-02-18)
Fæðingarstaður	Sacriston, County Durham, England
Leikstaða	Sóknarmaður
Meistaraflokksferill1
Ár	Lið	Leikir (mörk)
1950-1956	Fulham	152 (68)
1956-1962	West Bromwich Albion	239(56)
1962-1967	Fulham	192 (9)
1967-1968	Vancover Royals	0 (0)
Þjálfaraferill
1968 1969–1982 1982–1990 1990-1992 1992-1994 1994-1996 1996-1997 1998-1999 1999-2004	Fulham Ipswich Town England PSV Eindhoven Sporting Clube de Portugal Porto Barcelona PSV Eindhoven Newcastle United
1 Leikir með meistaraflokkum og mörk talið í aðaldeild liðsins.

Robert William «Bobby» Robson (fæddur 18. febrúar árið 1933 í Sacriston, dó 31. júlí 2009) var enskur knattspyrnumaður og síðar knattspyrnustjóri. Sem leikmaður var hann var atvinnumaður í 18 ár, þar af eitt ár í Kanada í lok ferils síns og 17 ár í Englandi og lék aðeins fyrir tvö lið á löngum ferli, Fulham FC og West Bromwich Albion F.C.. Hann lék 20 landsleiki fyrir England og skoraði fjögur mörk. Ferill hans sem stjóri, bæði á vettvangi félagsliða og landsliða, gerði hann að einum sigursælasta stjóra heims. Hann vann deildarmeistaratitil bæði í Hollandi og Portúgal og vann einnig titla í Spáni og Englandi. Að auki stýrði hann enska landsliðinu í undanúrslit HM 1990 sem haldið var á Ítalíu.

Robson var skipaður yfirmaður Order of the British Empire árið 1990. Árið 2002 var hann skipaður Knight Bachelor ' og þar með riddari. Hann fékk þá rétt til að leggja fram “Sir" fyrir framan nafn sitt. Robson var einn fárra með riddaratitil í heimi knattspyrnunar og er meðlimur í Ensku frægðarhöllinni (hall of fame). Hann var heiðursforseti Ipswich Town F.C.. Robson greindist með krabbamein fimm sinnum og 31. júlí 2009 lést hann 76 ára að aldri.

Bernska

Hann fæddist í Sacriston, Durham, og var yngsti sonur Philip og Lilian Robson. Fjölskyldan flutti til Langley Park þegar Robson var aðeins nokkurra mánaða gamall. Faðir hans starfaði í kolanámu og fór oft með ungum Robson í langan göngutúr til að fylgjast með heimaliðinu, Newcastle United FC. Robson hefur sagt að Jackie Milburn og Len Shackleton hafi verið hetjur hans í barnæsku. Báðir léku þeir sem innri-framherjar.

Leikmannaferill

Robson samdi við Fulham í maí árið 1950 þrátt fyrir áhuga frá Middlesbrough . Hann kom frá. Hann féll úr efstu deild með Fulham í ensku 1. deildinni 1951-52 tímabilið, en sneri aftur þegar hann samdi við West Bromwich Albion sex árum síðar, í mars árið 1956. Hann lék alls 257 leiki og skoraði 61 mark fyrir WBA, áður en hann sneri aftur til Fulham í ágúst árið 1962. Í lok ferils síns var hann spilandi þjálfari kanadíska félagsins Vancouver Royals.

Robson lék alls 20 landsleiki fyrir England 20 og skoraði fjögur mörk. Frumraun hans var á móti Frakklandi í nóvember árið 1957. Leiknum lauk með 4-0 sigri Englendinga, og Robson skoraði tvö mörk. Hann var hluti af enska hópnum fyrir bæði HM 1958 og HM 1962.

Þjálfaraferill

Robson þeytti frumraun sína sem knattspyrnustjóri hjá sínu gamla félagi Fulham í janúar 1968. Hann entist ekki lengi í starfi og yfirgaf félagið í nóvember sama ár.

Árið 1969 tók hann við sem knattspyrnustjóri hjá Ipswich Town og þar byggði hann upp orðspor sitt sem farsæll tjóri. Eftir fjögur miðlungs tímabil leiddi Robson félagið í fjórða sæti efstu deildar, auk sigurs í Texaco Cup . Á næstu níu tímabilum lennti Ipswich ekki neðar enn í sjötta sæti deildarinnar, oftar en einu sinni. Auk þess vann liðið enska bikarinneftir að hafa sigrað Arsenal FC 1-0 í úrslitaleik. Á 13 árum sínum við stjórnvölinn í Ipswich umbreytti hann liðinu frá því að vera miðlungslið í að verða eitt besta lið Englands. Þeir lentu meðal annars í 2. sæti í tvígang og tóku reglulega á Evrópukeppnum. Auk þess að vinna FA bikarinn árið 1978 vann Robson einnig Evrópukeppni félagsliða árið 1981. Í þau 13 ár sem hann var á Portman Road fékk hann aðeins fjórtán leikmenn til sín. frá öðrum félögum og einbeitti sér í staðinn að leikmönnum sem þróaðir voru í gegnum yngri lið Ipswich.

Árin sem landsliðsþjálfari Englendinga

Árangur Robson með Ipswich leiddi til þess að hann var ráðinn landsliðsþjálfari Englands árið 1982 og tók hann við liðinu af Ron Greenwood, eftir HM 1982. Á frystu árunum með landliðið gekk ekki vel hjá honum. England mistókst að komast á EM 1984. Þeim tókst þeim hinsvegar að komast á HM 1986 þar byrjaði England illa en eftir að Robson breytti nokkrum taktískum aðferðum tókst þeim að komast í 8-liða úrslit. þar töpuðu þeir hinsvegar gegn Argentínu meðDiego Maradona inannborðs, sem átti stórleik í þessum leik og skoraði m.a með hendi guðs.

Í undankeppni EM 1988 tapaði England aðeins einu stigi, enn þegar og í keppnina var komið gekk hinsvegar illa og England var slegið út í riðlakeppninni.

á HM 1990 var England í riðlakeppninNI og mætti ​​þar Hollandi, Írlandi og Egyptalandi. England vann riðilinn með fjórum stigum í þremur leikjum. Í fjórðungsúrslitum unnu þeir Belga og í fjórðungsúrslitum Kamerún. Í undanúrslitum lenntu þeir gegn gömlum erkifjendum Vestur-Þýskalandi. Leiknum lauk 1-1 en Vestur-Þýskaland varð of sterkt í vítaspyrnukeppni og England varð því að leika bronsúrslitaleikinn. gegn Ítölum sem voru líka of sterkir andstæðingar í leik um bronsverðlaun og gestgjafaþjóðin vann leikinn 2-1. Robson hefur ekki sagt orð um undanúrslitin og aðra ákvarðanir sem hann hefði getað tekið. Í lok tíunda áratugarins gaf hann út ævisögu sem bar titilinn „Bobby Robson: An Autobiography“ (Bobby Robson: An Autobiography).

Í Evrópu

Enska knattspyrnusambandið endurnýjaði ekki samning Robson eftir HM 1990. hann fór því til Hollands til að þjálfa PSV Eindhoven. Þrátt fyrir að PSV náði að stela tvem deidlarmeistaratitlum af Ajax var ekki litið á árangur Robson í PSV sem stórvirki. Að hluta til vegna lélegs árangurs í Evrópu, að hluta til vegna ágreinings við suma leikmenn liðsins. það var því í ferð í leik gegn Sporting Lisboa árið 1993, að honum var óvænt sagt upp störfum í desember árið 1994, þrátt fyrir að félagið væri efst í deildinni. Keppinautar þeirra í Sporting, Porto, voru fljótir að ráða Robson og unnu Sporting Lissabon í Úrslitaleikur portúgalska bikarsins og fylgdu því eftir að vinna deildina bæði árið 1995 og 1996 .

Þetta vakti fljótlega athygli spænsku risanna í FC Barcelona. Ein mikilvægasta ákvörðunin sem Robson tók var að fá gamla Ronaldo fyrir 19 milljónir evra, djörf ákvörðun sem myndi borga sig. Barcelona vann Copa del Rey, evrópska ofurbikarinn og Evrópukeppni bikarhafa árið 1997. Robson var kosinn stjóri ársins í Evrópu og Ronaldo sagði: '... sem þjálfari er hann án efa einn sá besti í heimi ...  ». Aðstoðarmaður Robson hjá Barca var enginn annar en José Mourinho, fyrrverandi stjóri Chelsea FC. Mourinho hafði áður starfað hjá Robson á sínum tíma í Portúgal, þá sem túlkur. Seinna var Mourinho boðið að vera aðstoðarmaður Robson hjá Newcastle, sem Mourinho neitaði að gera, svo hann gæti haldið áfram að einbeita sér að ferli sínum sem stjóri.

Robson var, eftir vel heppnað fyrsta tímabil með Barcelona, ​​gerður að framkvæmdastjóra. Louis van Gaal tók við sem framkvæmdastjóri. Robson eyddi aðeins einu tímabili í þessari stöðu áður en hann sneri aftur til Hollands til að vinna hjá fyrrum félagi sínu, PSV Eindhoven. Árið 1998, rétt áður en hann var ráðinn stjóri PSV, gáfu hann og Bob Harris út bókina „Bobby Robson: An Englishman Abroad“ (Bobby Robson: Englendingur í Útlöndum).

Aftur til Englands

stytta af Robson við Portman Road

Robson var ráðinn nýr knattspyrnustjóri Newcastle United FC í september árið 1999, félagið sem hann hafði stutt síðan hann var ungur drengur. Og í fyrsta heimaleik sínum lagði Newcastle Sheffield Wednesday 8 - 0, sem er enn stærsti sigur félagsins á heimavelli. Síðla árs árið 2000, eftir afsögn Kevin Keegan úr enska landsliðinu, var formaður Freddy Shepherd spurður af FA hvort Robson gæti tekið við starfinu sem bráðabirgðastjóri landsliðsins. Shepherd sagði nei. Þegar Robson tók við Newcastle barðist félagið á botni úrvalsdeildarinnar en hann leiddi þá í fjórða sæti deildarinnar leiktímabilið 2001-02. Leiktíðina 2002-2003 gerðu þeir enn betur og tryggðu sér þriðja sætið.

Að lokum ákvað þó Freddy Shepherd að reka Robson þan 30. ágúst árið 2004 eftir slæmrar byrjun á tímabilinu (kaldhæðnislega miklu betri byrjun tímabilsins en það sem eftirmaður hans náði á næsta tímabili) og vegna óánægju meðal leikmannanna. Robson er enn mikils metinn meðal stuðningsmanna Newcastle vegna þess sem hann áorkaði með félaginu. 2. mars árið 2005 var hann sæmdur „borgarfrelsi Newcastle upon Tyne“ '(eins konar borgarlykill).

Nýjasta ævisaga hans, „Bobby Robson: Farewell but not Goodbye“ (Bobby Robson: Goodbye, but not Goodbye) kom út árið 2005. Titillinn er byggður á einni fullyrðingu hans. Í bókinni kom Robson með ítarlega gagnrýni á hvernig Shepherd stjórnaði Newcastle og hélt því fram að á meðan hann var stjóri væri honum neitað um upplýsingar um samningaviðræður og leikmannakaup / sölu. Hann gagnrýndi einnig Shepherd og Douglas Hall, varaformann, fyrir að einblína aðeins á aðalliðið og St James' Park, sem leiddi til þess að þeir vanræktu minna glamúr, en ekki síður mikilvægt, svið eins og æfingasvæðið, æskulýðsmálin og hæfileikaskáta. Æfingasvæði félagsins var síðar gagnrýnt af eftirmanni Robson, Graeme Souness, fyrir fjölda meiðsla á aðalliðsleikmönnum félagsins.

Titlar

Titill	Félag	Ár
Texaco Cup	Ipswich Town	1973
Enski bikarinn	Ipswich Town	1978
Evrópukeppni félagsliða	Ipswich Town	1981
Eredivisie	PSV Eindhoven	1991, 1992
Taça de Portugal	Porto	1994
Campeonato português de futebol	Porto	1995, 1996
Copa del Rey	Barcelona	1997
Evrópski ofurbikarinn	Barcelona	1997
Evrópukeppni bikarhafa	Barcelona	1997

Heimildir

• https://www.theguardian.com/football/2005/jul/25/newsstory.sport8
• https://eu-football.info/_player.php?id=17879
• https://www.findagrave.com/memorial/40093846/bobby-william-robson
• https://www.munzinger.de/search/go/document.jsp?id=01000002523