„François Guizot“: Munur á milli breytinga
TKSnaevarr (spjall | framlög) Ný síða: {{Forsætisráðherra | nafn = François Guizot | búseta = | mynd = Guizot, François - 2.jpg | myndastærð = 250px | myndatexti = | titill= ... |
TKSnaevarr (spjall | framlög) Ekkert breytingarágrip |
||
Lína 2: | Lína 2: | ||
| nafn = François Guizot |
| nafn = François Guizot |
||
| búseta = |
| búseta = |
||
| mynd = |
| mynd = Félix Nadar 1820-1910 portraits François Guizot.jpg |
||
| myndastærð = 250px |
| myndastærð = 250px |
||
| myndatexti = |
| myndatexti = |
Útgáfa síðunnar 24. ágúst 2018 kl. 10:06
François Guizot | |
---|---|
Forsætisráðherra Frakklands | |
Í embætti 18. september 1847 – 24. febrúar 1848 | |
Persónulegar upplýsingar | |
Fæddur | 4. október 1787 Nîmes, Frakklandi |
Látinn | 12. september 1874 (86 ára) Saint-Ouen-le-Pin, Frakklandi |
Maki | Pauline de Meulan (1812–1827) Élisa Dillon (1828–1833) |
Börn | François (1819–1837) Henriette (1829–1908) Pauline (1831–1874) Guillaume (1833–1892) |
Starf | Sagnfræðingur, kennari, stjórnmálamaður |
François Pierre Guillaume Guizot (4. október 1787 – 12. september 1874) var franskur sagnfræðingur og stjórnmálamaður. Guizot var mjög áhrifamikill í stjórnmálum Frakklands fyrir byltingu ársins 1848. Hann var frjálslyndur íhaldsmaður sem var á móti tilraunum Karls 10. Frakklandskonungs til að sölsa undir sig löggjafarvaldið. Guizot vann því að því að stofna og viðhalda þingbundnu konungdæmi eftir júlíbyltinguna árið 1830.
Eftir júlíbyltinguna gekk Guizot í þjónustu „borgarakonungsins“ Loðvíks Filippusar og var menntamálaráðherra (1832–37), sendiherra til London, utanríkisráðherra (1840–1847) og loks forsætisráðherra (1847–1848) í ríkisstjórnum hans. Sem ráðherra vann Guizot að því að auka menntun almenningsins. Á ráðherratíð hans voru stofnaðir almenningsskólar fyrir börn í öllum sýslum Frakklands. Guizot var leiðtogi frjálslyndra einveldissinna sem studdu Loðvík Filippus og beittu sér gegn frekari víkkun atkvæðaréttar. Frjálslyndir vinstrimenn og lýðveldissinnar hötuðu Guizot fyrir að vilja einskorða kosningaréttinn við karlmenn með tilteknar lágmarkseignir upp á vasann og fyrir að segja fátækari mönnum sem vildu kjósa að græða einfaldlega meiri pening með ötulsemi og vinnuþjarki.
Sem forsætisráðherra bannaði Guizot pólitískar fjöldasamkomur frjálslyndismanna sem vildu víðari kosningarétt til að hafa hemil á stjórnarandstöðunni.[1] Þetta bann átti þátt í að espa upp byltingu ársins 1848 sem batt enda á stjórn Loðvíks Filippusar og leiddi til stofnunar annars franska lýðveldisins.
Tilvísanir
- ↑ George Fasel. Europe in Upheavel: 1848. Chicago: Rand MacNally. 2. kafli. 1971.
Fyrirrennari: Jean-de-Dieu Soult |
|
Eftirmaður: Louis-Mathieu Molé |