Djúnka

Fjögurra mastra djúnka

Djúnka (eða júnka) er kínversk gerð af seglskipi. Nafnið kemur úr malasísku: djong eða jong. Djúnkan kom fyrst fram á sjónarsviðiði á Han-tímabilinu (um 220 f.Kr. til 200 e.Kr.). Þær voru hápunkturinn á siglingatækni síns tíma og eru enn notaðar. Djúnkur eru með þannig segl að hægt er að sigla beitivind. Seglin eru skorin í sveig og eru með langbönd úr bambus sem gerir þau bæði mjög sterk og meðfærileg þar sem auðvelt er að rífa þau eða hagræða þeim eftir vindstyrk. Skipsskrokkurinn var upphaflega smíðaður úr tekki. Djúnkur voru með afturstýri (meðan skip í Evrópu notuðust við hliðarstýri) og voru með lausan kjöl og hliðarkjöl. Lest djúnkunnar var skipt í vatnsþétt hólf svo skipið héldist á floti þótt leki kæmi að því.

Djúnkur voru notaðar til fiskveiða, flutninga og í hernaði. Stórir flotar af djúnkum (um 300 skip frá níu mastra niður í þriggja mastra) voru notaðir af kínverjum við könnun Indlandshafs á 15. öld. Þær léku lykilhlutverk í verslun á Indlandshafi og Kyrrahafi fram á 19. öld.