Tyrkjaveldi
Tyrkjaveldi, einnig nefnt Ottómanveldið eða Ósmanska ríkið, (ottómönsk tyrkneska: دولت عالیه عثمانیه, Devlet-i Âliye-yi Osmâniyye, tyrkneska: Osmanlı Devleti eða Osmanlı İmparatorluğu) var stórveldi við botn Miðjarðarhafs sem stjórnað var af Tyrkjum. Það var súnní-múslimskt ríki stofnað árið 1299 af Oghuz tyrkjum undir stjórn Osman I í norð-vestur Anatólíu.[1] Eftir að Murad I hafði farið sigurför um Balkanskagann á árunum 1362-1389 náði ríkið yfir hluta tveggja heimsálfa og gat gert kröfu um að kalla sig Kalífat. Ósmanar steyptu Austrómverska keisaradæminu af stóli með því að ná Konstantínópel á sitt vald árið 1453 undir stjórn Mehmed II.[2][3][4]
Á blómaskeiði sínu, undir lok 17. aldar, náði ríkið yfir hluta þriggja heimsálfa og innihélt Balkanskagann og suðausturhluta Evrópu, stærstan hluta Mið-Austurlanda og Norður-Afríku, frá Gíbraltarsundi í vestri til Kaspíahafs í austri og frá Austurríki í norðri til Sómalíu í suðri. Höfuðborg ríkisins var hin forna borg Konstantínópel í Evrópu eftir að soldáninn Memed sigursæli náði henni á sitt vald árið 1453.
Tilvísanir[breyta | breyta frumkóða]
- ↑ "Ottoman Empire". Britannica Online Encyclopedia. Retrieved 11 February 2013.
- ↑ The A to Z of the Ottoman Empire, by Selcuk Aksin Somel, 2010, p.179
- ↑ The Ottoman Empire, 1700–1922, Donald Quataert, 2005, p.4
- ↑ The Grove Encyclopedia of Islamic Art and Architecture: Delhi to Mosque, Jonathan M. Bloom, Sheila Blair, 2009. p.82
Þessi 
