Svartfellska
| Svartfellska crnogorski / црногорски | ||
|---|---|---|
| Málsvæði | Svartfjallaland | |
| Heimshluti | Austur-Evrópa | |
| Fjöldi málhafa | (ekki skilgreint) | |
| Sæti | 25 | |
| Ætt | Indóevrópskt Baltóslavneskt | |
| Skrifletur | Svartfellska stafrófið | |
| Opinber staða | ||
| Opinbert tungumál |
 Svartfjallaland
| |
| Stýrt af | Nefnd um stöðlun svartfellsku tungunnar | |
| Tungumálakóðar | ||
| ISO 639-1 | enginn
| |
| ISO 639-2 | enginn
| |
| ATH: Þessi grein gæti innihaldið hljóðfræðitákn úr alþjóðlega hljóðstafrófinu í Unicode. | ||
Svartfellska (crnogorski / црногорски) er stöðluð mállýska serbó-króatísku og opinbert tungumál Svartfjallalands. Svartfellska er byggð á útbreiddustu mállýsku serbó-króatísku, stókavíönsku. Áður var svartfellska ekki aðgreind frá serbnesku og enn eru deilur um stöðu hennar.
Hugmyndin um staðlað serbó-króatískt tungumál, aðskilið frá serbnesku og króatísku, á rætur sínar að rekja til tíunda áratugarins og hlaut meiri vinsældir á fyrsta áratugi 21. aldar. Svartfellska varð í fyrsta skipti opinbert tungumál Svartfjallalands þegar ný stjórnarskrá tók gildi 22. október 2007 Svartfellska er ekki enn orðin staðlað tungumál. Stafsetningarreglur tungunnar voru settar 10. júlí 2009 þegar tveimur bókstöfum var bætt við stafrófið, en opinber málfræði og námsefni hafa ekki ennþá verið samþykkt enda eru stafirnir og málfræðin mjög umdeild. [1]
Heimildir[breyta | breyta frumkóða]
- ↑ Morrison, Kenneth (2009). Montenegro : a modern history. London: I.B. Tauris. ISBN 978-1-4416-2897-8. OCLC 472108131.
Þessi