Magnús Haraldsson (konungur)

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu

Magnús Haraldsson eða Magnús 2. (10481069) var konungur Noregs frá 1066. Fyrstu mánuðina var hann einn konungur en frá vori 1067 var bróðir hans, Ólafur kyrri, konungur með honum.

Magnús var eldri sonur Haraldar harðráða og konu hans Þóru Þorbergsdóttur. Þegar faðir hans fór í herförina til Englands 1066 var hann krýndur konungur og eftir að Haraldur féll í orrustunni við Stafnfurðubryggju tók hann einn við ríkinu en þegar Ólafur bróðir hans, sem hafði fylgt Haraldi til Englands, sneri aftur um vorið deildu þeir konungsvaldinu með sér. Í raun virðist Magnús hafa ráðið yfir Vestur-Noregi, Þrændalögum, Upplöndum og Norður-Noregi en Ólafur yfir Víkinni. Þetta stóð þó ekki lengi því Magnús veiktist skyndilega og dó og var þá um tvítugt.

Hann átti einn son, Hákon Magnússon Þórisfóstra, sem ólst upp hjá höfðingjanum Steigar-Þóri. Um móður hans er ekkert vitað.

Heimildir[breyta | breyta frumkóða]


Fyrirrennari:
Haraldur harðráði
Konungur Noregs
með Ólafi kyrra 1067-1069
(1066 – 1069)
Eftirmaður:
Ólafur kyrri