Ólafur Magnússon (konungur)

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu

Ólafur Magnússon (f. 1099, d. 22. desember 1115) var konungur Noregs frá 1103 ásamt eldri bræðrum sínum, Eysteini og Sigurði Jórsalafara. Þeir voru allir synir Magnúsar berfætts en móðir Ólafs var frilla konungs, Sigríður Saxadóttir. Ólafur dó í Niðarósi 16 ára að aldri og er fátt vitað um hann. Hann er oft ekki talinn með í norsku kóngaröðinni og er til dæmis ekki nefndur Ólafur 4.; þá tölu ber Ólafur Hákonarson (1380-1387).

Heimild[breyta | breyta frumkóða]


Fyrirrennari:
Magnús berfættur
Noregskonungur
með Eysteini Magnússyni og Sigurði Jórsalafara
(1103 – 1115)
Eftirmaður:
Eysteinn Magnússon
Sigurður Jórsalafari