Evrópsku kvikmyndaverðlaunin
Útlit
Evrópsku kvikmyndaverðlaunin | |
---|---|
European Film Awards (enska) | |
Veitt fyrir | Framúrskarandi árangur í kvikmyndagerð |
Staðsetning | Evrópu |
Umsjón | Evrópska kvikmyndaakademían |
Fyrst veitt | 1988 |
Seinast veitt | 2023 |
Vefsíða | www |
Evrópsku kvikmyndaverðlaunin er árleg kvikmyndahátíð sem stofnuð var árið 1988 af Evrópsku kvikmyndaakademíunni. Verðlaunahátíðin, sem kölluð var Felixverðlaunin fram til ársins 1997, er ætlað að beina sjónum almennings að evrópskri kvikmyndagerð og að efla sjálfsmynd evrópskrar kvikmyndagerðar.
Verðlaun eru veitt í ýmsum flokkum, s.s. fyrir besta leik karla og kvenna, bestu leikstjórn og bestu heimildamynd.
Verðlaunaflokkar
[breyta | breyta frumkóða]Núverandi fokkar
[breyta | breyta frumkóða]- Besta myndin
- Besta grínmyndin
- Evrópsk uppgötvun
- Besta teiknimyndin í fullri lengd
- Besta stuttmyndin
- Besta heimildamyndin
- Besti leikstjóri
- Besti leikari
- Besta leikkona
- Besta kvikmyndatónlistin
- Besti klippari
- Besti handritshöfundur
- Besti leikmyndahönnuður
- Besta kvikmyndatakan
- Besta evrópska samframleiðslan
- Besta hljóðið
- Besti búningahönnuður
- Besta förðun og hárgreiðsla
- Bestu tæknibrellur
Besta myndin
[breyta | breyta frumkóða]Eftirfarandi myndir hafa hlotið verðlaun í flokknum besta myndin:
Ár | Upprunalegur titill | Íslenskur titill | Leikstjórn | Framleiðsluland |
---|---|---|---|---|
1988 | Krótki film o zabijaniu | Stutt mynd um dráp | Krzysztof Kieslowski | Pólland |
1989 | Topio stin omichli | Landslag í þokunni | Þeo Angelopúlos | Grikkland |
1990 | Porte aperte | Opnar dyr | Gianni Amelio | Ítalía |
1991 | Riff-Raff | Ken Loach | Bretland | |
1992 | Il Ladro di bambini | Stolin börn | Gianni Amelio | Ítalía |
1993 | Útomljonnje solntsem | Sólbruni | Níkíta Míkhalkov | Rússland |
1994 | Lamerica | Ameríka | Gianni Amelio | Ítalía |
1995 | Land and Freedom | Land og frelsi | Ken Loach | Bretland |
1996 | Breaking the Waves | Brimbrot | Lars von Trier | Danmörk |
1997 | The Full Monty | Með fullri reisn | Peter Cattaneo | Bretland |
1998 | La Vita è bella | Lífið er fallegt | Roberto Benigni | Ítalía |
1999 | Todo sobre mi madre | Allt um móður mína | Pedro Almodóvar | Spánn |
2000 | Dancer in the Dark | Myrkradansarinn | Lars von Trier | Danmörk, Frakkland |
2001 | Amélie | Hin stórkostlegu örlög Amélie Poulain | Jean-Pierre Jeunet | Frakkland |
2002 | Hable con ella | Talaðu við hana | Pedro Almodóvar | Spánn |
2003 | Goodbye, Lenin! | Vertu sæll, Lenín! | Wolfgang Becker | Þýskaland |
2004 | Gegen die Wand | Hlaupa á vegg | Fatih Akın | Þýskaland |
2005 | Caché | Falinn | Michael Haneke | Frakkland |
2006 | Das Leben der Anderen | Líf annarra | Florian Henckel von Donnersmarck | Þýskaland |
2007 | 4 luni, 3 săptămâni şi 2 zile | Fjórir mánuðir, 3 vikur og 2 dagar | Cristian Mungiu | Rúmenía |
2008 | Gomorra | Gómorra | Matteo Garrone | Ítalía |
2009 | Das weiße Band | Hvíti borðinn | Michael Haneke | Austurríki |
2010 | The Ghost Writer | Skrifað af öðrum | Roman Polanski | Frakkland |
2011 | Melancholia | Hryggð | Lars von Trier | Danmörk |
2012 | Amour | Ást | Michael Haneke | Austurríki |
2013 | La grande bellezza | Fegurðin mikla | Paolo Sorrentino | Ítalía, Frakkland |
2014 | Ida | Paweł Pawlikowski | Pólland, Danmörk | |
2015 | Youth | Æska | Paolo Sorrentino | Ítalía, Frakkland, Bretland, Sviss |
2016 | Toni Erdmann | Maren Ade | Þýskaland, Austurríki | |
2017 | The Square | Ferningurinn | Ruben Östlund | Svíþjóð, Frakkland, Þýskaland, Danmörk |
2018 | Zimna wojna | Kalt stríð | Paweł Pawlikowski | Pólland, Frakkland, Bretland |
2019 | The Favourite | Dálætið | Gíorgos Lanþímos | Bretland, Sviss |
2020 | Druk | Drykkja | Thomas Vinterberg | Danmörk |
2021 | Quo Vadis, Aida? | Hvert ferðu, Aida? | Jasmila Žbanić | Bosnía og Hersegóvína, Austurríki Holland, Frakkland, Pólland, Noregur, Þýskaland, Rúmenía, Tyrkland |
2022 | Triangle of Sadness | Sorgarþríhyrningurinn | Ruben Östlund | Svíþjóð, Þýskaland, Frakkland, Bretland |
2023 | Anatomie d'une chute | Fallið er hátt | Justine Triet | Frakkland |