Konstantín Paústovskíj

Konstantín Pástovskí
Константин Паустовский
Konstantín Pástovskí; Константин Паустовский
	Konstantín Pástovskí árið 1954
Fæddur	19. maí 1892; Kænugarði, rússneska keisaradæminu (nú Úkraínu)
Dáinn	14. júlí 1968 (76 ára); Moskvu, rússneska sovétlýðveldinu, Sovétríkjunum (nú Rússlandi)
Störf	rithöfundur
Undirskrift

Konstantín Gregoríjevítsj Pástovskí (rússneska: Константин Гео́ргиевич Паустовский) (19. maí 1892 - 14. júlí 1968) var rússneskur og sovéskur rithöfundur. Hann hefur oft verið kallaður fremstur rússneskra höfunda síðan Maksím Gorkíj leið. Hann var fjórum sinnum tilnefndur til Nóbelsverðlauna í bókmenntum (1965; 1966; 1967; 1968).

Konstantín Pástovskí fæddist og ólst upp í Kænugarður, höfuðborg Úkraínu, þar sem faðir hans var járnbrautarstarfsmaður, en móðir hans var af pólskum ættum. Árið 1913 hóf Pástovskí nám við háskólann í Moskvu, gerðist síðan blaðamaður og reyndi sitt af hverju á byltingarárunum, en 1927 sneri hann sér fyrir alvöru að ritstörfum. Rit hans, skáldsögur, smásögur og ritgerðir, eru í miklum metum bæði í Sovétríkjunum og utan þeirra, en frægust er sjálfsævisaga hans, Mannsævi, sem byrjaði að koma út 1947.

Pástovskí hefur ekki síst verið hælt fyrir grandvarleik sinn og sannleiksást; sjálfur segist hann hafa sett sér þá reglu í ritun sjálfsævisögunnar að segja frá engu öðru en því sem hann var sjálfur vitni að. Eigi að síður, eða kannski vegna þess, gefur bók hans óvenju skýra lýsingu á lífi í Rússaveldi og Sovétríkjunum fyrir byltingu, á byltingar- og borgarastríðsárunum og síðar.