Konstantín Paústovskíj

Konstantín Pástovskí
Konstantín Pástovskí
	Konstantín Pástovskí árið 1954
Fæddur	19. maí 1892; Kíev, Úkraína
Dáinn	14. júlí 1968; Moskva
Starf	rithöfundur
Undirskrift

Konstantín Pástovskí (á rússnesku Константин Паустовский) (19. maí 1892 - 14. júlí 1968) var rússneskur og sovétskur rithöfundur. Hann hefur oft verið kallaður fremstur rússneskra höfunda síðan Gorkí leið. Hann var fjórum sinnum tilnefndur til Nóbelsverðlauna í bókmenntum (1965; 1966; 1967; 1968).

Konstantín Pástovskí fæddist og ólst upp í Kíev, höfuðborg Úkraínu, þar sem faðir hans var járnbrautarstarfsmaður, en móðir hans var af pólskum ættum. Árið 1913 hóf Pástovskí nám við háskólann í Moskvu, gerðist síðan blaðamaður og reyndi sitt af hverju á bylt-ingarárunum, en 1927 sneri hann sér fyrir alvöru að ritstörfum. Rit hans, skáldsögur, smásögur og ritgerðir, eru í miklum metum bæði í Sovétríkjunum og utan þeirra, en frægust er sjálfsævisaga hans, "Mannsævi", sem byrjaði að koma út 1947. Pástovskí hefur ekki sízt verið hælt fyrir grand-varleik sinn og sannleiksást; sjálfur segist hann hafa sett sér þá reglu í ritun sjálfsævisögunnar að segja frá engu öðru en því sem hann var sjálf-ur vitni að. Eigi að síður, eða kannski vegna þess, gefur bók hans óvenju skýra lýsingu á lífi í Rússa-veldi og Sovétríkjunum fyrir byltingu, á bylting-ar- og borgarastríðsárunum og síðar.