Flateyjarbók

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Hálfdán svarti og Haraldur hárfagri: skreyttur upphafsstafur úr Flateyjarbók.

Flateyjarbók (GKS 1005 fol.) er stórt og mikið íslenskt handrit með fjölda konungasagna, Íslendingasagna og fornaldarsagna á 225 vel skrifuðum síðum með skreyttum upphafsstöfum. Handritið var að stærstum hluta skrifað á árunum 1387 til 1394.

Bókin dregur nafn sitt af Flatey á Breiðafirði, en þaðan fékk Brynjólfur Sveinsson biskup hana frá Jóni Finnssyni árið 1647. Biskupinn sendi Friðriki 3. Danakonungi bókina að gjöf 1656 og var hún síðan einn helsti kjörgripur Konungsbókhlöðunnar til 1971, þegar Íslendingar fengu hana afhenta við lok handritamálsins. Flateyjarbók er varðveitt á Stofnun Árna Magnússonar og hefur safnmarkið GKS 1005 fol.

Efnisyfirlit Flateyjarbókar[breyta | breyta frumkóða]

Tenglar[breyta | breyta frumkóða]

  Þessi bókmenntagrein er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.