Handritamálið
Útlit
Handritamálið er nafn á þeirri kröfu Íslendinga gagnvart Dönum bróðurpart 20. aldar en sér í lagi eftir seinni heimsstyrjöldina og stofnun lýðveldisins Íslands árið 1944 að íslenskum fornhandritum yrði skilað aftur til landsins. Handritin voru fjölmörg en þar bar helst að nefna Sæmundaredda, safn Eddukvæða, og Flateyjarbók, sem er safn Noregskonungasagna. Fyrirsögn Morgunblaðsins þann 21. apríl 1971 var „HANDRITIN HEIM“.[1] Þremur vikum áður, 1. apríl 1971, höfðu menntamálaráðherrar landanna tvegga, Gylfi Þ. Gíslason og Helge Larsen undirritað samning þess efnis að Danir myndu skila handritunum.
Tilvísanir
[breyta | breyta frumkóða]- ↑ HANDRITIN HEIM, Morgunblaðið 21. apríl 1971.
Tenglar
[breyta | breyta frumkóða]- Handritamálið, grein eftir Sigrúnu Davíðsdóttur í Morgunblaðinu 17. júní, 1994
- Handritablaðið, sérblað með Morgunblaðinu 21. apríl 1971
- Handritasýning - Aukaútgáfa Lesbókar í tilefni af stærstu sýningu á íslenskum miðaldahandritum sem sett hefur verið upp hérlendis og hefst í dag, laugardag, í Þjóðmenningarhúsi., 5. október 2002