Fara í innihald

Panic! at the Disco

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Panic! at the Disco
Panic! at the Disco árið 2018
Panic! at the Disco árið 2018
Upplýsingar
Önnur nöfnPanic at the Disco (2008–2009)
UppruniLas Vegas, Nevada, BNA
Ár2004–2023[1][2][3]
Stefnur
Útgáfufyrirtæki
Fyrri meðlimir
Vefsíðapanicatthedisco.com

Panic! at the Disco var bandarísk hljómsveit frá Las Vegas, Nevada. Þann 24. janúar 2023 var birt færsla á Instagram hljómsveitarinnar þar sem Brandon Urie tilkynnir að hljómsveitin verði leyst upp. Brandon og Sarah eiga von á barni og því vill söngvarinn verja öllum sínum tíma til fjölskyldunnar.[1]

Saga hljómsveitarinnar

[breyta | breyta frumkóða]

Panic! At The Disco var stofnuð af skólabræðrunum Ryan Ross á gítar og Spencer Smith á trommum, í úthverfum Summerlin, Las Vegas. Frá 13 ára aldri, spiluðu þessir tveir lög með Blink-182, samkvæmt Walker og Ross. Ross og Smith stofnuðu svo aðra hljómsveit sem bar nafnið „Summer League“ ásamt tveim öðrum vinum, og var Brent Wilson einn af þeim, og gítarleikar sem seinna meir myndi hætta í hljómsveitinni. Wilson hitti Brendon Urie í Palo Verde framhaldsskólanum. Wilson bað Urie um að reyna fyrir sér sem gítarleikari hjá hljómsveitinni þar sem þeir væru að leita að staðgengli. Upphaflega var Urie ekki aðalsöngvari hljómsveitarinnar. Sú staða var fyrir gítarleikarann og textahöfund, Ryan Ross. En þegar hljómsveitarmeðlimirnir heyrðu hann syngja bakraddir á æfingum, voru þeir svo hrifnir af bakraddahæfileikum og var það einróm ákvörðun að gera hann að söngvara hljómsveitarinnar.

Eftir það, ákvað hljómsveitin að nafnið yrði „Panic! at the Disco“. Var það nafn tekið frá texta frá lagi sem heitir „Panic“ og er eftir Name Taken:

Panic at the disco / Sat back and took it so slow / Are you nervous? Are you shaking? / Save compliments to praise compilation / We don't need to feel we fit in / We can move back / We can leave them.

Þó svo að hljómsveitin segi oft að nafnið komi frá laginu „Panic“ eftir The Smiths, þá kom annað í ljós þegar lagið frá Name Taken hafi verið innblástur fyrir The Smiths og að lagið með The Smiths er auðveldara þegar kemur í ljós á að útskýra fyrir þá sem vita ekki endilega um Name Taken.

Brendon Urie hafði samband við bassaleikara Fall Out Boy, Pete Wentz í gegnum LiveJournal og sendi honum slóðina á PureVolume síðuna þeirra. Wentz fór því niður til Las Vegas eftir að hafa orðið svona hrifinn af einstakleika hljómsveitarinnar og vildi fá að hitta þá. Eftir að hafa séð þá á æfingunni, spurði hann þá hvort þeir væru til í að skrifa undir samning hjá fyrirtækinu hans, Fueled by Ramen imprint label Decaydance.

Skref í átt að frægð

[breyta | breyta frumkóða]

Panic! at the Disco komu fram í þáttinum TRL, sem sýndur er á MTV, 17. janúar 2006. Þar frumsýndu þeir myndbandið við lagið „I Write Sins Not Tragedies“. Söngvarinn Brendon Urie segir að þeim finnst lagið og myndbandið vera ofspilað. „'I Write Sins Not Tragedies' er ekki eina lagið sem við höfum gert“. Myndbandið fyrir „I Write Sins Not Tragedies“, hefur hrollvekjandi sirkus brúðkaups þema, í því koma fram Lucent Dossier Vaudeville Cirque. Það byrjaði nr. 10 á TRL niðurtalningunni, sem ýtti plötunni þeirra A Fever You Can't Sweat Out á toppinn á óháða Billboard listanum og nr. 13 á Billboard 200 listanum í júlí 2006.

Seinna myndbandið sem þeir gerðu var fyrir lagið „But It's Better If You Do“. Söguþráður myndbandsins felur í sér hljómsveitina að spila á „speakeasy“ í Bandaríkjunum árið 1930. „Nýja mynbandið okkar á að sýna aðdáenum okkar myrkan og afskekktan stíl okkar.“ segir Urie. Smáskífan var gefin út 1. maí í Bretlandi og lenti strax í 23 sæti. Sama mánuð luku þeir við fyrsta tónleikaferðalagið þeirra um Evrópu. Allir tónleikarnir voru uppseldir, og sumir seldust upp meira að segja á nokkrum klukkutímum. Eftir þetta hófu þeir tveggja mánaða tónleikaferðalag um Norður-Ameríku með The Hush Sound, OK Go, The Dresden Dolls og Lucent Dossier Vaudeville Cirque hópnum sem opnunaratriði.

Í júlí gáfu þeir út þriðja myndbandið við „Lying Is the Most Fun a Girl Can Have Without Taking Her Clothes Off“. Myndbandið inniheldur fólk með fiskabúr á höfðinu að ganga á götu sem lítur út eins og backlot á stúdíói. Myndbandið sýnir hljómsveitina aðeins einu sinni, sagt er að það hafi verið útaf því að þeim hafi fundist útlit þeirra draga athyglina frá tónlistinni þeirra.

Remixuð útgáfa af laginu þeirra „The Only Difference Between Martyrdom and Suicide Is Press Coverage“ getur verið fundin á opinbera geisladisknum frá myndinni Snakes on a Plane. Lagið, sem náði 5. sæti á Billboard Modern Rock-listanum, er áætlað sem næsta smáskífa þeirra fyrir popp útvarpsstöðvar.

Hljómsveitin hefur komið fram ásamt Fall Out Boy, Marilyn Manson og öðrum hljómsveitum á sérstakri útgáfu Tim Burton's The Nightmare Before Christmas geisladisknum.

Snemma í ágúst varð A Fever You Can't Sweat Out platínuplata, sem þýðir að það hafi selst yfir milljón eintök.

Brottför Brent Wilson

[breyta | breyta frumkóða]

Hljómsveitin tilkynnti opinberlega brottför bassaleikara þeirra, Brent Wilson, með skilaboðum á heimasíðu hljómsveitarinn 17. maí 2006. Engin opinber ástæða var gefin fyrir frávikinu, síðar fullyrti Brent að honum hafði verið hent úr hljómsveitinni. Í sömu tilkynningu stóða að vinur þeirra Jon Walker myndi fylla í skarðið fyrir hann á sumar tónleikaferðalaginu þeirra, meðan þeir leituðu að öðrum bassaleikara. 3. júlí sama árs, var Myspace síðu þeirra breytt og þar bætt Jon Walker inn á síðuna sem bassaleikari og stuðningssöngvari, og núna er hann talinn meðlimur P!ATD.

Athyglisverðar uppákomur

[breyta | breyta frumkóða]

Þegar P!ATD var að spila opnunarlagið á tónleikum 25. ágúst, henti óþekktur áhorfandi glerflösku á sviðið sem hitti á höfuðið á Brendon Urie söngvara P!ATD. Hann féll á sviðið og hljómsveitin hætti að spila. Eftir nokkrar mínútur stóð hann aftur upp og hrópaði til áhorfendanna: „You can’t take me out! Let's see how well you guys do with my left side“ og héldu áfram með sama lagið á sama stað.

Á MTV Video Music Awards 2006 vann myndbandið við „I Write Sins Not Tragedies“ myndband ársins og unnu þar með tónlistarmenn eins og Christina Aguilera, Shakira, Madonna og Red Hot Chili Peppers. Þegar þeir voru að ganga að sviðinu til að taka við verðlaununum, voru þeir truflaðir af manni sem hét Six, sem auglýsti sig í um fimm sekúntur áður hann var dreginn af sviðinu af öryggisgæslunni. Jon Walker bassaleikarinn grínaðist með þetta og sagði: „þetta var allt planað!“ og hljómsveitin tók svo á móti verðlaununum. Panic! at the Disco spilaði líka lagið sitt „I Write Sins Not Tragedies“ á verðlaunaafhendingunni.

Útgefið efni

[breyta | breyta frumkóða]
  • A Fever You Can't Sweat Out (2005)
  • Pretty. Odd. (2008)
  • Vices & Virtues (2011)
  • Too Weird to Live, Too Rare to Die! (2013)
  • Death of a Bachelor (2016)
  • Pray for the Wicked (2018)
  • Viva Las Vengeance (2022)

Fyrirmynd greinarinnar var „Panic At The Disco“ á ensku útgáfu Wikipedia. Sótt 29. október 2006.

  1. 1,0 1,1 Lindert, Hattie (24. janúar 2023). „Panic! At The Disco announces Breakup! At The Disco“. The A.V. Club. Sótt 24. janúar 2023.
  2. Aswad, Jem (24. janúar 2023). „Panic! at the Disco Announce Split: 'It's Been a Hell of a Journey'. Variety. Sótt 24. janúar 2023.
  3. Rogers, Jack (24. janúar 2023). „Panic! At The Disco Are Calling It A Day“. Rock Sound. Sótt 24. janúar 2023.