„Davíð Stefánsson“: Munur á milli breytinga
m Bot: Flyt 5 tungumálatengla, sem eru núna sóttir frá Wikidata á d:q1178450 |
|||
Lína 63: | Lína 63: | ||
[[Flokkur:Íslenskir rithöfundar]] |
[[Flokkur:Íslenskir rithöfundar]] |
||
{{fd|1895|1964}} |
{{fd|1895|1964}} |
||
[[de:Davíð Stefánsson]] |
|||
[[en:Davíð Stefánsson]] |
|||
[[eo:Davíð Stefánsson]] |
|||
[[pl:Davíð Stefánsson]] |
|||
[[sv:Davíð Stefánsson]] |
Útgáfa síðunnar 8. mars 2013 kl. 16:09
- Sjá aðgreiningarsíðuna fyrir aðra sem hafa borið þetta nafn.
Davíð Stefánsson (21. janúar 1895 – 1. mars 1964) var íslenskur rithöfundur og skáld, sem kenndur var við Fagraskóg á Galmaströnd í Eyjafirði. Hann er einna þekktastur fyrir ljóðabók sína Svartar fjaðrir og leikrit sitt Gullna hliðið.
Æviágrip
Davíð fæddist í Fagraskógi þann 21. janúar árið 1895. Foreldrar hans voru Stefán Baldvin Stefánsson bóndi og síðar alþingismaður og Ragnheiður Davíðsdóttir frá Hofi í Hörgárdal.
Davíð lauk gagnfræðaprófi frá Gagnfræðaskólanum á Akureyri árið 1911. Á árunum 1915 – 1916 dvaldist hann í Kaupmannahöfn og hófst skáldferill hans þar. Síðar hóf hann nám við Menntaskólann í Reykjavík og lauk þaðan stúdentsprófi árið 1919 en það ár kom fyrsta ljóðabók hans út, hún ber heitið Svartar fjaðrir.
Davíð dvaldist öðru hvoru erlendis, meðal annars í nokkra mánuði á Ítalíu árið 1920 og svo í Noregi 1923. Árið 1925 tók Davíð við föstu starfi sem bókavörður á Amtsbókasafninu á Akureyri. Hann lét formlega af störfum sem bókavörður árið 1951.
Davíð Stefánsson frá Fagraskógi lést á Akureyri þann 1. mars árið 1964. Hann er jarðaður á Möðruvöllum í Hörgárdal en þar hvíla einnig foreldrar hans og önnur ættmenni.
Rithöfundarverðlaun
Félag íslenskra rithöfunda veitti á 10. áratug 20. aldar árlega rithöfundaverðlaunin Davíðspennann til minningar um Davíð sem var einn af stofnendum félagsins 1945.
Ummæli um skáldið
- „Ef ung kynslóð fer eldi Davíðs um byggðir Íslands á næstu árum þarf þjóðin ekki að óttast um sinn sálarhag.“
- Ragnar Jónsson í Smára í formála: „Svartar Fjaðrir“, Helgafell 1955.
- „Davíð var glæsimenni og rétt er það sem hann segir - að allar vildu meyjarnar eiga hann. En mér er aftur á móti fátt kunnugt um „ástina hans“, því hann fór vel með hana eins og annað, sem honum var trúað fyrir, og flíkaði ekki þeim tilfinningum sem bærðust í brjósti hans.“
- Páll Ísólfsson: Í dag skein sól.
- „Hann hæfði ungu kynslóðina beint í hjartastað árið 1919, en eftir stríð varð hann það úreltasta af öllu úreltu. Ástarljóð hans voru ekki nógu „ábyrg“, þjóðfélagssýnin ekki nógu „meðvituð“, spekin „almælt tíðindi“. [..] ...eftir hans dag hefur enginn fengist til að vera þjóðskáld. Vitarnir vilja ekki brenna. En ég held að ljóðagerð eins og hann stundaði sé saknaðarefni og að sé jafnvel fyrirmynd að finna í mælsku hans og ástríðu.“
- Guðmundur Andri Thorsson rithöfundur í Alþýðublaðinu 21. 1. 1995.
Ritverk
Ljóðabækur
- Svartar fjaðrir, 1919
- Kvæði, 1922
- Kveðjur, 1924
- Ný kvæði, 1929
- Í byggðum, 1933
- Að norðan, 1936
- Ný kvæðabók, 1947
- Ljóð frá liðnu sumri, 1956
- Í dögun, 1960
- Síðustu ljóð, 1966 (kom út að Davíð látnum)
Leikrit og skáldsögur:
- Munkarnir á Möðruvöllum, 1926
- Gullna hliðið,
- Sólon Íslandus I-II, 1941 (Skáldsaga um Sölva Helgason).
- Vopn guðanna, 1944
- Landið gleymda, (frumsýnt árið 1953 en gefið út 1956).
Heimildir
- Ljóðasafn Davíðs Stefánssonar sem Vaka-Helgafell gaf út árið 1995
Tengt efni
- Hátíðarljóðið „Gagnfræðaskóli Norðurlands“
- Skólasöngur Menntaskólans á Akureyri
- Söngur iðnaðarmanna
- Komdu inn í kofann minn
- Möðruvellir (Hörgárdal)
- Stefán Baldvin Stefánsson
Tenglar
- „Þjóðskáldið hyllt — Davíð Stefánsson sextugur“; grein í Lesbók Morgunblaðsins 1955
- „Davíð Stefánsson fimmtugur“; grein í Lesbók Morgunblaðsins 1945
- „Friðlausi fuglinn“; ljóð eftir Davíð; birtist í Lesbók Morgunblaðsins 1997
- „Hvað er nýrómantík?“. Vísindavefurinn.
- „Orðlausir draumar“; grein af Mbl.is 2004