Söngur iðnaðarmanna

Söngur iðnaðarmanna er ljóð sem þjóðskáldið Davíð Stefánsson frá Fagraskógi samdi árið 1942 í tilefni 75 ára afmælis Iðnaðarmannafélagsins í Reykjavík sem stofnað var 3. febrúar 1867 þá undr nafninu Handiðnaðarfélagið. Kvæðið birtist í Tímariti iðnaðarmanna sem Landsamband iðnaðarmanna í Reykjavík, 1. febrúar 1942. Karl Ottó Runólfsson tónskáld í Reykjavík samdi lag við kvæðið.

Kvæðið „Söngur iðnaðarmanna“

Látum iðjunnar óð

vekja íslenzka þjóð.

Það sé líf vort og lag.

Svo hún skilji að merk

og skapandi verk

boða skínandi dag.

Meðan höndin er hög

við sinn hefil og sög

ráða listanna lög.

„Söngur iðnaðarmanna“ eins og hann birtist Tímariti iðnaðarmanna 1942.

Brýnum bitlausa egg.

Hlöðum bjargfastan vegg.

Reisum rjáfur og þök.

Látum vélar og stál

þroska vinnandi sál,

efla vöðvanna tök.

Látum hamarsins högg

sýna hugsun og rögg,

vera glaðleg og glögg.

Heitum borgum og byggð

vorri blessun og tryggð.

Verum þjóðinni þörf.

Hver sem átökum ann,

hver sem erfiði vann

léttir annara störf.

En á svip vorum sést

hver vann sannast og bezt.

Þar er mannrænan mest.

Ef hin stórhuga stétt

markar stefnuna rétt,

verður samhend og sönn,

mun vor fjölmenna sveit

mæta fagnandi heit

hverri framtíðar önn.

Látum iðjunnar óð

skapa íslenzka þjóð.

Það sé líf vort og Ijóð.

(Höf. Davíð Stefánsson þjóðskáld).

Lag Karls O. Runólfssonar

Tónskáldið Karl Ottó Runólfsson (f. 1900) í Reykjavík samdi lag við kvæðið og eru nótur hans birtar í Tímariti iðnaðarmanna 1. febrúar 1942.

Heimildir

• „Söngur iðnaðarmanna“, Tímarit iðnaðarmanna 15. árg. 1. tbl., 1. febrúar 1942, bls. 2.