Freyja Haraldsdóttir
Freyja Haraldsdóttir (f. 27. júní 1986) er íslensk baráttukona fyrir réttindum fatlaðra. Hún var varaþingmaður fyrir Bjarta framtíð frá 2013–2015 en starfar nú sem réttindagæslumaður fatlaðs fólks í Reykjavík og Seltjarnarnesi.
Æviágrip
[breyta | breyta frumkóða]Freyja fæddist með beinbrotasýki, sjúkdómurinn lýsir sér þannig að bein brotna auðveldlega.[1] Árið 1997 flutti Freyja með fjölskyldu sinni til Nelson í Nýja Sjálandi og gekk þar í skóla. Freyja er með bakkalárgráðu frá Háskóla Íslands í þroskaþjálfafræði og meistaragráðu í kynjafræði.[2] Freyja skilaði inn MA-ritgerð sinni árið 2017 og fjallaði þar um mismunun gegn fötluðum konum á Íslandi á grundvelli kynferðis.[3] Freyja stundar nú doktorsnám við HÍ í menntavísindum.[2]
Hún hefur beitt sér fyrir bættri þjónustu fyrir fatlaða, og var um tíma framkvæmdastjóri NPA-miðstöðvarinnar sem vinnur að framgangi þess að fatlaðir fái aukna aðstoð í formi notendastýrðrar persónulegar aðstoðar.[4] Freyja er talsmaður Tabú, sem er femínísk hreyfing fatlaðra kvenna.[5]
Freyja var kjörin á íslenska stjórnlagaþingið árið 2010 og tók þátt í því að semja frumvarp að nýrri stjórnarskrá fyrir Ísland sem var skilað inn þann 27. júlí árið 2011. Freyja var varaþingmaður Bjartrar framtíðar í Suðvesturkjördæmi frá 2013 til 2015.[6]
Árið 2007 kom bókin Postulín út, en hún er ritað af Freyju og Ölmu Guðmundsdóttur og hefur að geyma sögu Freyju. Sama ár útnefndi tímaritið Nýtt líf Freyju sem Konu ársins í árlegri útnefningu tímaritsins.[7]
Fósturbarn
[breyta | breyta frumkóða]Árið 2014 óskaði Freyja eftir því að gerast fósturforeldri en Barnaverndarstofa hafnaði ósk hennar um að taka þátt í námskeiði sem er forsenda þess að hægt er að meta hæfni fólks til að taka barn í fóstur. Freyja kærði úrskurðinn til úrskurðarnefndar velferðarmála sem staðfesti niðurstöðu Barnaverndarstofu. Úrskurðurinn var kærður til héraðsdóms sem staðfesti úrskurð nefndarinnar. Málinu var síðar skotið til Landsréttar sem komst að þeirri niðurstöðu að Barnaverndarstofa hafi mismunað Freyju á grundvelli fötlunar hennar. Hæstiréttur staðfesti úrskurð Landsréttar og Freyja gat því sótt námskeiðið. Að námskeði loknu og að loknu matsferli staðfesti Barnaverndarstofa í apríl 2021 að Freyja væri hæf til að taka að sér barn í fóstur.[8]
Tilvísanir
[breyta | breyta frumkóða]- ↑ „Söfnun fyrir utanlandsferð Freyju Haraldsdóttur“. mbl.is. 29. ágúst 2003. Sótt 6. desember 2018.
- ↑ 2,0 2,1 „„Kvenfyrirlitningin felur sig á bakvið fötlunarfyrirlitninguna": Andóf fatlaðra kvenna gegn ofbeldi“. RIKK. 7. nóvember 2018. Sótt 6. desember 2018.
- ↑ Freyja Haraldsdóttir (febrúar 2017). „'I am discriminated against because I exist': Psycho-emotional effects of multiple oppressions for disabled women in Iceland“ (PDF). Háskóli Íslands. Sótt 6. desember 2018.
- ↑ NPA miðstöðin. „Framkvæmdastjóri ráðinn til NPA miðstöðvarinnar“.
- ↑ Tabu.is, „Freyja Haraldsdóttir“ Geymt 4 ágúst 2019 í Wayback Machine (skoðað 4. ágúst 2019)
- ↑ „Freyja Haraldsdóttir“. Alþingi. Sótt 6. desember 2018.
- ↑ Mbl.is, „Freyja er kona ársins hjá Nýju lífi“ (skoðað 5. ágúst 2019)
- ↑ Ruv.is, „Eftir sjö ára baráttu fær Freyja að taka barn í fóstur“ (skoðað 14. apríl 2021)