Fara í innihald

Esrabók

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu

Esrabók er ein af bókum Gamla testamentisins. Í hebresku biblíunni er hún í einni bók með Nehemíabók. Bækur Esra og Nehemía eru síðustu söguritin. Þessar bækur segja frá heimkomu Ísraelsmanna til Júda frá útlegðinni í Babýlon og endurreisn Musterisins í Jerúsalem eftir sigur Persaveldis á Babýlóníu.

Esrabók hefst á því að Kýros mikli skipar Ísraelsmönnum að snúa aftur til Jerúsalem þar sem þeir endurreisa Musterið árið 515 f.Kr., þrátt fyrir andstöðu „andstæðinga Júda og Benjamíns“ og fólksins á landsbyggðinni. Síðustu kaflarnir fjalla um leiðangur prestsins Esra til Jerúsalem og tilraunir hans til að framfylgja banni guðs við hjónaböndum Ísraelsmanna og útlendinga.

Frásagnir í bókum Esra og Nehemía fylgja sama mynstri: guð fær Persakonung (Kýros mikla, Artaxerxes 1.) til að senda leiðtoga Gyðinga (Serúbabel, Esra, Nehemía) til Jerúsalem í ákveðnum tilgangi (endurrreisn Musterisins, hreinsun Ísraelsþjóðar, endurreisn borgarmúranna).

Í Esrabók er vitnað í nokkur bréf til Persakonunga sem talin eru síðari tíma falsanir sem gætu átt sér stoð í raunverulegum persneskum bréfum. Flestir Biblíufræðingar eru á því að Esrabók hafi gengið í gegnum miklar breytingar áður en hún var tekin inn í Sjötuíumannaþýðinguna á 2. öld f.Kr.

  Þessi grein er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.