Snorri Hjartarson

Snorri Hjartarson (22. apríl 1906 – 27. desember 1986) var rithöfundur og ljóðskáld. Foreldrar Snorra voru Hjörtur Snorrason, bóndi og alþingismaður, og Ragnheiður Torfadóttir frá Ólafsdal, húsfreyja. Þau bjuggu á Hvanneyri þegar Snorri fæddist en fluttu síðar í Arnarholt í Stafholtstungum.

Snorri bjó lengi í Noregi. Hann stundaði myndlistarnám við Listaháskólann í Osló, undir leiðsögn Axel Revold frá 1931 til 1932. Fyrsta ritverk Snorra kom út á norsku árið 1934, en það var skáldsagan Høit flyver ravnen. Snorri er þekktastur fyrir ljóðabækur sínar á íslensku. Hann hlaut bókmenntaverðlaun Norðurlandaráðs 1981 fyrir ljóðabókina Hauströkkrið yfir mér. Snorri var bókavörður við Borgarbókasafnið eftir að hann flutti aftur til Íslands.

Ritverk[breyta | breyta frumkóða]

á norsku:

1981 Haustskyming over meg, þýtt af Ivar Orgland (Dreyer forlag, Oslo)

1981 Kvæði 1940-1966 (Mál og Menning, Reykjavík)
1992 Kvæðasafn (Mál og Menning, Reykjavík). Páll Valsson ritaði formála
1997 Brunnin flýgur álft: kvæði – Gedichte: Brennend fliegt ein Schwan (Kleinheinrich, Münster). Bernd Koberling myndskreytti. Texti á íslensku og þýsku
2006 Kvæðasafn (Mál og Menning, Reykjavík). Hjörtur Pálsson ritaði inngang: Samfylgd á ljóðvegum

1945 Sól er á morgun : kvæðasafn frá átjándu öld fyrri hluta nítjándu aldar (Leiftur, Reykjavík). Að nokkru þýðingar
1948 Sögur frá Noregi, Snorri Hjartarson þýddi og ritaði formála. (Bókaútgáfa Menningarsjóðs, Reykjavík)
1949 Íslensk ástaljóð, Snorri Hjartarson valdi ljóðin. (Hörpuútgáfan, Akranesi) 2. útg. 1989, 3. útg. 1990, 4. útg. 2002
1949 Íslensk ástaljóð – Nýtt safn, Snorri Hjartarson valdi ljóðin. (Bókaútgáfa Guðjóns Ó. Guðjónssonar, Reykjavík).
1949 Íslensk nútímalýrikk - úrval, Snorri Hjartarson og Kristinn E. Andrésson gáfu út. 2. útg. 1987 Íslensk lýrik – úrvalskvæði eftir 30 skáld