María Lvova-Belova

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
María Lvova-Belova
Мария Львова-Белова
María Lvova-Belova árið 2020.
Umboðsmaður barna fyrir forseta Rússlands
Núverandi
Tók við embætti
27. október 2021
ForsetiVladímír Pútín
ForveriAnna Kúznetsova
Persónulegar upplýsingar
Fædd25. október 1984 (1984-10-25) (39 ára)
Penza, rússneska sovétlýðveldinu, Sovétríkjunum (nú Rússlandi)
StjórnmálaflokkurSameinað Rússland
MakiPavel Kogelman ​(g. 2003)
Börn23 (18 ættleidd)

María Aleksejevna Lvova-Belova (rússneska: Мария Алексеевна Львова-Белова; f. 25. október 1984) er rússnesk stjórnmálakona sem hefur verið umboðsmaður forseta Rússlands í réttindum barna frá árinu 2021.

Þann 17. mars 2023 gaf Alþjóðlegi sakamáladómstóllinn út handtökuskipun á hendur Lvova-Belova vegna meintrar ábyrgðar hennar á ólöglegum brottflutningum barna frá Úkraínu til Rússlands á tíma innrásar Rússa í Úkraínu.[1]

Æska og starfsferill[breyta | breyta frumkóða]

Lvova-Belova fæddist þann 25. október 1984. Hún er fædd og uppalin í Penza og útskrifaðist frá A. A. Arkhangelskíj-listaháskólanum árið 2022 sem hljómsveitarstjóri.[2] Frá 2000 til 2005 vann hún sem gítarkennari í tónlistarskólum fyrir börn í Penza. Hún tók þátt í að stofna og stýra hjálparsamtökunum Blagovest, sem fást við að hjálpa munaðarleysingjum, fósturbörnum og stórum barnafjölskyldum í Penza.

Stjórnmálaferill[breyta | breyta frumkóða]

Frá 2011 til 2014 og 2017 til 2019 var Lvova-Belova meðlimur í borgaralegri eftirlitsnefnd Penzafylkis. Á seinna kjörtímabilinu var hún einnig meðlimur í eftirlitsnefnd Rússneska sambandsríkisins.[3] Árið 2019 var hún kjörin meðformaður héraðshöfuðstöðva Alrússnesku þjóðfylkingarinnar, bandalags stjórnmálaflokka sem styðja stjórn Vladímírs Pútín.[4]

Árið 2019 gekk Lvova-Belova í stjórnmálaflokkinn Sameinað Rússland. Hún hlaut flokksskírteini sitt þann 23. nóvember frá Dmítríj Medvedev forsætisráðherra. Þann 24. nóvember var hún kjörin í forsætisnefnd allsherjarráðs Sameinaðs Rússlands og varð meðformaður starfshóps til að styðja borgaralegt samfélag. Í september 2020 útnefndi nýendurkjörinn fylkisstjóri Penzafylkis, Ívan Belozertsev, hana í þingsæti við Sambandsráð Rússlands í nafni framkvæmdavalds Penzafylkis.[5] Eftir kosningar í fylkinu árið 2021 var hún endurútnefnd af Oleg Melnítsjenko.

Umboðsmaður barna fyrir Pútín[breyta | breyta frumkóða]

Þann 27. október 2021 útnefndi Vladímír Pútín, forseti Rússlands, Maríu Lvova-Belova í embætti umboðsmanns barna, einum mánuði eftir að fyrri umboðsmaðurinn Anna Kúznetsova tók sæti á þingi.[6]

Innrás Rússa í Úkraínu[breyta | breyta frumkóða]

Úkraínsk og bresk stjórnvöld hafa sakað Lvova-Belova um að hafa haft umsjón með nauðungarflutningum og þvinguðum ættleiðingum barna frá Úkraínu á tíma innrásar Rússa í landsins frá árinu 2022.[7][8] Í kjölfar innrásarinnar varð Lvova-Belova fyrir refsiaðgerðum af hálfu Bretlands í júní 2022, Evrópusambandsins í júlí 2022, Bandaríkjanna í september 2022 og Japans í janúar 2023.[9][10][11][12]

Lvova-Belova fundar með Vladímír Pútín Rússlandsforseta í mars 2022.

Alþjóðlegi sakamáladómstóllinn gaf út handtökuskipan á hendur Lvova-Belova þann 17. mars vegna grunsemda um að hún bæri ábyrgð á ólöglegum brottflutningum úkraínskra barna frá Úkraínu til Rússlands á tíma innrásarinnar. Svipuð handtökuskipun var gefin út gegn Pútín.[13][14]

Einkahagir[breyta | breyta frumkóða]

Lvova-Belova hefur verið gift Pavel Kogelman, presti í rússnesku rétttrúnaðarkirkjunni og fyrrum forritara, frá árinu 2003.[15][3] Þau eiga fimm kynbörn saman og átján ættleidd börn.[16][17] Þau fyrrnefndu fæddust árin 2005, 2007, 2010, 2014 og 2018.[3] Í febrúar 2023 ættleiddi hún fimmtán ára dreng frá Maríúpol. Blaðið The Moscow Times spáði því að þetta myndi vekja reiði vegna hlutverks hennar í ránum Rússa á börnum frá Úkraínu sem stóð yfir á sama tíma.[17][13]

Tilvísanir[breyta | breyta frumkóða]

  1. ↑ Samúel Karl Ólason (17. mars 2023). „Gefa út handtökuskipun á hendur Pútín“. Vísir. Sótt 31. júlí 2023.
  2. ↑ „Уполномоченный по правам ребенка в РФ Мария Львова-Белова. Досье“ [Umboðsmaður barnaréttinda í Rússneska sambandsríkinu, María Lvova-Belova. Yfirlitsskjal]. Argumenty i Fakty (rússneska). 27. október 2021. Afrit af uppruna á 27. október 2021. Sótt 31. júlí 2023.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 „Lvova-Belova Maria Alexeyevna“. PenzaNews. Afrit af upprunalegu geymt þann 12. ágúst 2020.
  4. ↑ „Kotov, Kazakov and Lvova-Belova elected as co-chairmen of the Penza headquarters of the ONF“. PenzaNews. Afrit af upprunalegu geymt þann 10. ágúst 2020.
  5. ↑ „Сенатором от Пензенской области назначили директора социальной НКО Марию Львову-Белову“ [Framkvæmdastjóri félagslegra samtaka María Lvova-Belova var útnefnd öldungadeildarþingmaður fyrir Penza-svæðið]. TASS (rússneska). 21. september 2020. Afrit af uppruna á 6. október 2020. Sótt 31. júlí 2023.
  6. ↑ „Путин назначил Марию Львову-Белову уполномоченным по правам ребенка“ [Pútín útnefndi Maríu Lvova-Belova umboðsmann barnaréttinda]. TASS (rússneska). Afrit af uppruna á 27. október 2021. Sótt 31. júlí 2023.
  7. ↑ „Invaders deport children from Mariupol and Volnovakha to Rostov Oblast, Russia: they want to turn them into Russian citizens“. Ukrayinska Pravda (enska). Afrit af uppruna á 2. júní 2022. Sótt 31. júlí 2023.
  8. ↑ Quinn, Allison (16. júní 2022). „Putin's Advocate for Child Welfare Is Straight-Up Stealing Kids in Ukraine, U.K. Says“. The Daily Beast. Afrit af uppruna á 19. júní 2022. Sótt 19. júní 2022.
  9. ↑ „COUNCIL IMPLEMENTING REGULATION (EU) 2022/1270 of 21 July 2022“. Afrit af uppruna á 13. október 2022. Sótt 8. febrúar 2022.
  10. ↑ „Japan imposes personal sanctions on 36 Russian individuals“. TASS. Afrit af uppruna á 7. febrúar 2023. Sótt 7. febrúar 2023.
  11. ↑ „Treasury Targets Additional Facilitators of Russia's Aggression in Ukraine“. U.S. Department of Treasury. 15. september 2022. Afrit af uppruna á 18. mars 2023. Sótt 19. mars 2023.
  12. ↑ „UK sanctions Russian linked to forced transfers and adoptions“. Gov.uk. 16. júní 2022. Afrit af uppruna á 16. júní 2022. Sótt 19. mars 2023.
  13. ↑ 13,0 13,1 „Putin arrest warrant issued over war crime allegations“. BBC News. 17. mars 2023. Afrit af uppruna á 17. mars 2023. Sótt 17. mars 2023.
  14. ↑ „Situation in Ukraine: ICC judges issue arrest warrants against Vladimir Vladimirovich Putin and Maria Alekseyevna Lvova-Belova“. International Criminal Court. Press Release. 17. mars 2023. Afrit af uppruna á 17. mars 2023. Sótt 17. mars 2023.
  15. ↑ „"Я уже привык к светской работе и хорошей зарплате, и тут все изменилось» — как успешный программист и отец девяти детей стал священником – Православный журнал «Фома"“ (rússneska). 9. apríl 2021. Afrit af uppruna á 27. október 2021. Sótt 27. október 2021.
  16. ↑ „Семнадцать детей будущего министра“. TASS (rússneska). 6. september 2020. Afrit af uppruna á 30. október 2020. Sótt 27. október 2021.
  17. ↑ 17,0 17,1 „Putin's Children's Envoy Reveals She Adopted Child From Mariupol“. The Moscow Times. 16. febrúar 2023. Afrit af uppruna á 16. febrúar 2023. Sótt 16. febrúar 2023.
Sótt frá „https://is.wikipedia.org/w/index.php?title=María_Lvova-Belova&oldid=1817271“