Þoka

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Veður
Árstíðir
Tempraða beltið
VorSumarHaustVetur
Hitabeltið
ÞurrkatímiRegntími
Óveður
StormurFellibylur
SkýstrokkurÖskubylur
Úrkoma
ÞokaSúldRigning
SlyddaHaglélSnjókoma
Viðfangsefni
VeðurfræðiVeðurspá
LoftslagLoftmengun
Hnattræn hlýnunÓsonlagið
Veðurhvolfið
Þoka

Þoka er heiti skýja (s.n. þokuskýja) sem ná niður á yfirborð jarðar. Þoka skiptist í meginatriðum eftir myndun í geislunarþoku og aðstreymisþoku. Þykkt þokunnar er sjaldan meiri en 100 m, en hún er stundum varla ökkladjúp og nefnist þá dalalæða.

Tegundir þoku[breyta | breyta frumkóða]

Dalalæða[breyta | breyta frumkóða]

Dalalæða

Dalalæða[1] (eining nefnd kerlingarvella, útgeislunarþoka eða næturþoka) er þoka, sem myndast á kyrrum nóttum eftir hlýjan sólskinsdag, en er varla meira en mittisdjúp. Neðsta loftlagið kólnar niður fyrir daggarmark vegna útgeislunar og myndar þokuslæðu nálægt yfirborðinu. Sumstaðar á landinu er dalalæðan nefnd kerlingarlæða, láreykur og völsavilla.

Tilvísanir[breyta | breyta frumkóða]

  1. Orðið „Þoka“ á Orðabanka íslenskrar málstöðvar

Tengt efni[breyta | breyta frumkóða]

  Þessi náttúruvísindagrein er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.