Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Tvinntölur er talnamengi , sem myndað er úr mengi rauntalna auk þvertölunnar
i
{\displaystyle i}
sem jafngildir ferningsrótinni af -1. Þannig er tvinntalan
z
{\displaystyle z}
skilgreind sem
z
=
x
+
i
y
{\displaystyle z=x+iy}
, þar sem
i
{\displaystyle i}
er
i
2
=
−
1
{\displaystyle i^{2}=-1\!}
og
y
{\displaystyle y}
og
x
{\displaystyle x}
eru rauntölur . Mengi þetta er táknað með stafnum
C
{\displaystyle \mathbb {C} }
, og er það skilgreint með mengjaskilgreiningarhætti á eftirfarandi hátt:
C
=
{
(
x
+
i
y
)
|
x
,
y
∈
R
∧
i
2
=
−
1
}
{\displaystyle \mathbb {C} =\left\{(x+iy)|x,y\in \mathbb {R} \land i^{2}=-1\right\}}
Breyturnar
x
{\displaystyle x}
og
y
{\displaystyle y}
í tvinntölunni
x
+
y
i
{\displaystyle x+yi}
eru notaðar sem hnit í hnitakerfi tvinntalna, sem gjarnan er kallað tvinnsléttan . Er tvinntalan x+yi þá oft táknuð sem hnitið (x,y). Tvinnsléttan er í raun bara tvívíð talnalína þar sem að önnur víddin lýsir rauntölum,
R
{\displaystyle \mathbb {R} }
, en hin lýsir þvertölum , þ.e. þeim tölum sem fást með því að margfalda saman rauntölu
y
∈
R
{\displaystyle y\in \mathbb {R} }
og fastann
i
2
=
−
1
{\displaystyle i^{2}=-1\!}
. Tvinntalan x + yi er sögð vera á rétthyrndu formi.
Aðgerðir í mengi tvinntalna eru þær sömu og í rauntalnamenginu, en eru víðtækari að því leyti, að í
C
{\displaystyle \mathbb {C} }
eru allar margliðujöfnur með rauntölustuðlum leysanlegar og hafa jafnmargar lausnir og stig margliðunnar segir til um þ. e. a. s. að margliðujafna af stigi n hefur n lausnir í
C
{\displaystyle \mathbb {C} }
). Einnig er hægt að draga hvaða rót sem vera skal af sérhverri rauntölu og enn fremur að reikna logra af sérhverri tölu nema af núlli. Ekkert af þessu er mögulegt í mengi rauntalna nema að sérstaklega vel standi á.
Helstu aðgerðirnar eru skilgreindar á eftirfarandi hátt, þar sem
z
=
x
1
+
y
1
i
{\displaystyle z=x_{1}+y_{1}i}
og
w
=
x
2
+
y
2
i
{\displaystyle w=x_{2}+y_{2}i}
:
Samsemd :
z
=
w
{\displaystyle z=w}
þ.þ.a.a.
x
1
=
x
2
{\displaystyle x_{1}=x_{2}}
og
y
1
=
y
2
{\displaystyle y_{1}=y_{2}}
Samlagning :
z
+
w
=
(
x
1
+
y
1
i
)
+
(
x
2
+
y
2
i
)
=
(
x
1
+
x
2
)
+
(
y
1
+
y
2
)
i
{\displaystyle z+w=\left(x_{1}+y_{1}i\right)+\left(x_{2}+y_{2}i\right)=\left(x_{1}+x_{2}\right)+\left(y_{1}+y_{2}\right)i}
Margföldun :
z
w
=
(
x
1
+
y
1
i
)
(
x
2
+
y
2
i
)
=
(
x
1
x
2
−
y
1
y
2
)
+
(
x
1
y
2
+
x
2
y
1
)
i
{\displaystyle zw=\left(x_{1}+y_{1}i\right)\left(x_{2}+y_{2}i\right)=\left(x_{1}x_{2}-y_{1}y_{2}\right)+\left(x_{1}y_{2}+x_{2}y_{1}\right)i}
Deiling :
z
w
=
z
w
¯
|
w
|
2
=
(
x
1
+
y
1
i
)
(
x
2
−
y
2
i
)
x
2
2
+
y
2
2
{\displaystyle {\frac {z}{w}}={\frac {z{\bar {w}}}{|w|^{2}}}={\frac {\left(x_{1}+y_{1}i\right)\left(x_{2}-y_{2}i\right)}{x_{2}^{2}+y_{2}^{2}}}}
Margföldunarandhverfa : Ef
z
w
=
1
{\displaystyle zw=1}
eru tvinntölurnar sagðar (margföldunar)andhverfa hvor annarrar. Þá er:
z
=
w
¯
|
w
|
2
{\displaystyle z={\frac {\bar {w}}{|w|^{2}}}}
eða
w
=
z
¯
|
z
|
2
{\displaystyle w={\frac {\bar {z}}{|z|^{2}}}}
Ef
z
=
x
+
y
i
{\displaystyle z=x+yi}
er talan
z
¯
=
x
−
y
i
{\displaystyle {\bar {z}}=x-yi}
sögð vera samoka henni. Samoka tvinntölur hafa ýmsa áhugaverða eiginleika:
z
+
z
¯
=
2
x
{\displaystyle z+{\bar {z}}=2x}
z
−
z
¯
=
2
y
i
{\displaystyle z-{\bar {z}}=2yi}
z
z
¯
=
|
z
|
2
{\displaystyle z{\bar {z}}=|z|^{2}}
z
z
¯
=
z
2
|
z
|
2
{\displaystyle {\frac {z}{\bar {z}}}={\frac {z^{2}}{|z|^{2}}}}
Til þess að fá uppgefinn eingöngu raunhluta tvinntölunnar
z
=
x
+
y
i
{\displaystyle z=x+yi}
er notað fallið
ℜ
(
z
)
{\displaystyle \Re \left(z\right)}
og er það skilgreint svo:
ℜ
(
z
)
=
x
=
1
2
(
z
+
z
¯
)
{\displaystyle \Re \left(z\right)=x={\frac {1}{2}}\left(z+{\bar {z}}\right)}
Fyrir þverhlutann er fallið
ℑ
(
z
)
{\displaystyle \Im \left(z\right)}
notað, en skilgreining þess er:
ℑ
(
z
)
=
y
=
1
2
i
(
z
−
z
¯
)
{\displaystyle \Im \left(z\right)=y={\frac {1}{2i}}\left(z-{\bar {z}}\right)}
Í stað
ℜ
(
z
)
{\displaystyle \Re \left(z\right)}
og
ℑ
(
z
)
{\displaystyle \Im \left(z\right)}
er oft ritað Re(z) og Im(z). Báðir rithættirnir eru jafngildir þar sem Re stendur fyrir real og á við raunhlutann og Im stendur fyrir imaginary og á við þverhlutann . Sérstaka athygli skal vekja á því að
ℑ
(
z
)
{\displaystyle \Im \left(z\right)}
gefur rauntöluna
y
{\displaystyle y}
, ekki þvertöluna
y
i
{\displaystyle yi}
.
Hægt er að nota algildisfallið til þess að fá uppgefna fjarlægð tvinntölu frá núllpunkti tvinnsléttunnar :
u
=
p
+
i
q
,
|
u
|
=
p
2
+
q
2
{\displaystyle u=p+iq,\ |u|={\sqrt {p^{2}+q^{2}}}}
Pólhnit eru á forminu
(
r
,
θ
)
{\displaystyle \left(r,\theta \right)}
, þar sem að
r
{\displaystyle r}
lýsir lengd punktsins frá miðpunkti, og
θ
{\displaystyle \theta }
lýsir horni punktsins frá raunásnum í jákvæða stefnu. Til þess að reikna tvinntölu yfir í pólhnit er notuð reglan
r
=
x
2
+
y
2
∧
θ
=
arctan
(
y
x
)
{\displaystyle r={\sqrt {x^{2}+y^{2}}}\land \theta =\arctan \left({\frac {y}{x}}\right)}
fyrir tvinntöluna
x
+
y
i
{\displaystyle x+yi}
Til þess að reikna þetta til baka er svo reiknað:
x
=
r
⋅
cos
(
θ
)
{\displaystyle x=r\cdot \cos \left(\theta \right)}
y
=
r
⋅
sin
(
θ
)
{\displaystyle y=r\cdot \sin \left(\theta \right)}
Helsta ástæða þess að gott sé að breyta tvinntölum í pólhnit er sú að þá verður margföldun og deiling að hægðarleik, og jafnframt gildir regla De Moivres um tvinntölu í rauntöluveldi:
(
r
(
cos
(
θ
)
+
i
⋅
sin
(
θ
)
)
n
=
r
n
(
cos
(
n
θ
)
+
i
sin
(
n
θ
)
)
{\displaystyle \left(r\left(\cos \left(\theta \right)+i\cdot \sin(\theta \right)\right)^{n}=r^{n}\left(\cos \left(n\theta \right)+i\sin \left(n\theta \right)\right)}
Margföldun og deiling virka þannig:
(
a
,
α
)
(
b
,
β
)
=
(
a
⋅
b
,
α
+
β
)
{\displaystyle \left(a,\alpha \right)\left(b,\beta \right)=\left(a\cdot b,\alpha +\beta \right)}
(
a
,
α
)
(
b
,
β
)
=
(
a
b
,
α
−
β
)
{\displaystyle {\frac {\left(a,\alpha \right)}{\left(b,\beta \right)}}=\left({\frac {a}{b}},\alpha -\beta \right)}
og frá margföldunarreglunni er hægt að draga veldisreiknireglu:
(
r
,
θ
)
n
=
(
r
n
,
n
⋅
θ
)
{\displaystyle (r,\theta )^{n}=(r^{n},n\cdot \theta )}
Veldareglan gildir jafnframt um brotin veldi (rætur ), þannig að:
(
r
,
θ
)
=
(
r
,
θ
)
1
2
=
(
r
,
θ
2
)
{\displaystyle {\sqrt {(r,\theta )}}=(r,\theta )^{\frac {1}{2}}=({\sqrt {r}},{\frac {\theta }{2}})}
Hægt er að rita tvinntölur sem veldi af e , þ.e.
e
z
{\displaystyle e^{z}}
þar sem að z er tvinntala.
z
=
x
+
y
i
{\displaystyle z=x+yi}
e
z
=
e
x
+
y
i
=
e
x
⋅
e
y
i
{\displaystyle e^{z}=e^{x+yi}=e^{x}\cdot e^{yi}}
Raunhluti tvinntölunnar er þá samsvarandi vísisfallinu
e
x
{\displaystyle e^{x}}
, en um þverhlutann gildir að
e
y
i
=
c
o
s
(
y
)
+
i
s
i
n
(
y
)
{\displaystyle e^{yi}=cos(y)+isin(y)}
Þar sem að allar rétthyrndar tvinntölur má líka rita í pólhnitum, þannig að
z
=
r
⋅
(
cos
(
θ
)
+
i
sin
(
θ
)
)
{\displaystyle z=r\cdot \left(\cos(\theta )+i\sin(\theta )\right)}
má segja að:
z
=
x
+
i
y
=
(
r
,
θ
)
=
r
e
i
θ
{\displaystyle z=x+iy=(r,\theta )=re^{i\theta }}
Margföldun tvinntalna í þessu formi er þannig að:
z
1
⋅
z
2
=
r
1
e
i
ϕ
1
⋅
r
2
e
i
ϕ
2
=
r
1
r
2
⋅
e
i
ϕ
1
+
i
ϕ
2
=
r
1
r
2
⋅
e
i
(
ϕ
1
+
ϕ
2
)
{\displaystyle z_{1}\cdot z_{2}=r_{1}e^{i\phi _{1}}\cdot r_{2}e^{i\phi _{2}}=r_{1}r_{2}\cdot e^{i\phi _{1}+i\phi _{2}}=r_{1}r_{2}\cdot e^{i(\phi _{1}+\phi _{2})}}
Hægt er að leiða reglu Eulers út frá þessu:
e
i
ϕ
=
cos
(
ϕ
)
+
i
sin
(
ϕ
)
∧
e
−
i
ϕ
=
cos
(
ϕ
)
−
i
sin
(
ϕ
)
{\displaystyle e^{i\phi }=\cos(\phi )+i\sin(\phi )\land e^{-i\phi }=\cos(\phi )-i\sin(\phi )}
cos
(
ϕ
)
=
e
i
ϕ
+
e
−
i
ϕ
2
∧
sin
(
ϕ
)
=
e
i
ϕ
−
e
−
i
ϕ
2
i
{\displaystyle \cos(\phi )={\frac {e^{i\phi }+e^{-i\phi }}{2}}\land \sin(\phi )={\frac {e^{i\phi }-e^{-i\phi }}{2i}}}