„Magnús góði“: Munur á milli breytinga
mEkkert breytingarágrip |
|||
| Lína 2: | Lína 2: | ||
'''Magnús góði Ólafsson''' ([[1024]] – [[25. október]] [[1047]]) var [[konungur Noregs]] frá [[1035]] til dauðadags. |
'''Magnús góði Ólafsson''' ([[1024]] – [[25. október]] [[1047]]) var [[konungur Noregs]] frá [[1035]] til dauðadags. |
||
Hann var sonur [[Ólafur digri|Ólafs digra]] en var komið til valda af banamönnum hans, stórbændunum [[Kálfur Árnason|Kálfi Árnasyni]] og [[Einar þambarskelfir|Einari þambarskelfi]] vegna óánægju með stjórn [[Sveinn Alfífuson|Sveins Alfífusonar]] sonar [[Knútur ríki|Knúts ríka]]. [[1037]] gerði hann samning við [[Hörða-Knútur|Hörðaknút]], erfingja Knúts um að sá þeirra sem fyrr félli frá skyldi erfa hinn. Við lát Hörða-Knúts [[1042]] varð hann þannig [[konungur Danmerkur]] en ekki [[konungur Englands]] þar sem [[Játvarður góði]] tók við völdum. Magnús gerði engu að síður tilkall til [[enska krúnan|ensku krúnunnar]] og eins erfingi hans, [[Haraldur harðráði]], eftir hans dag. |
Hann var sonur [[Ólafur digri|Ólafs digra]] en var komið til valda af banamönnum hans, stórbændunum [[Kálfur Árnason|Kálfi Árnasyni]] og [[Einar þambarskelfir|Einari þambarskelfi]] vegna óánægju með stjórn [[Sveinn Alfífuson|Sveins Alfífusonar]] sonar [[Knútur ríki|Knúts ríka]]. [[1037]] gerði hann samning við [[Hörða-Knútur|Hörðaknút]], erfingja Knúts um að sá þeirra sem fyrr félli frá skyldi erfa hinn. Við lát Hörða-Knúts [[1042]] varð hann þannig [[konungur Danmerkur]] en ekki [[konungur Englands]] þar sem [[Játvarður góði]] tók við völdum. Magnús gerði engu að síður tilkall til [[enska krúnan|ensku krúnunnar]] og eins erfingi hans, [[Haraldur harðráði]], eftir hans dag. |
||
Árið [1043]] vann hann mikinn sigur á [[Vindar|Vindum]] í [[orrustan á Hlýrskógsheiði|orrustunni á Hlýrskógsheiði]] og bar þá [[öxi]] Ólafs helga, Hel. [[1046]] gerði hann Harald harðráða, föðurbróður sinn, að meðkonungi sínum þannig að sá sem fyrr létist skyldi erfa hinn. Hann lést ári síðar við fall af hestbaki. Frá Magnúsi segir í ''Magnúss sögu góða'' í ''[[Heimskringla|Heimskringlu]]''. |
Árið [1043]] vann hann mikinn sigur á [[Vindar|Vindum]] í [[orrustan á Hlýrskógsheiði|orrustunni á Hlýrskógsheiði]] og bar þá [[öxi]] Ólafs helga, Hel. [[1046]] gerði hann Harald harðráða, föðurbróður sinn, að meðkonungi sínum þannig að sá sem fyrr létist skyldi erfa hinn. Hann lést ári síðar við fall af hestbaki. Frá Magnúsi segir í ''Magnúss sögu góða'' í ''[[Heimskringla|Heimskringlu]]''. |
||
Útgáfa síðunnar 30. júlí 2014 kl. 23:47
Magnús góði Ólafsson (1024 – 25. október 1047) var konungur Noregs frá 1035 til dauðadags.
Hann var sonur Ólafs digra en var komið til valda af banamönnum hans, stórbændunum Kálfi Árnasyni og Einari þambarskelfi vegna óánægju með stjórn Sveins Alfífusonar sonar Knúts ríka. 1037 gerði hann samning við Hörðaknút, erfingja Knúts um að sá þeirra sem fyrr félli frá skyldi erfa hinn. Við lát Hörða-Knúts 1042 varð hann þannig konungur Danmerkur en ekki konungur Englands þar sem Játvarður góði tók við völdum. Magnús gerði engu að síður tilkall til ensku krúnunnar og eins erfingi hans, Haraldur harðráði, eftir hans dag.
Árið [1043]] vann hann mikinn sigur á Vindum í orrustunni á Hlýrskógsheiði og bar þá öxi Ólafs helga, Hel. 1046 gerði hann Harald harðráða, föðurbróður sinn, að meðkonungi sínum þannig að sá sem fyrr létist skyldi erfa hinn. Hann lést ári síðar við fall af hestbaki. Frá Magnúsi segir í Magnúss sögu góða í Heimskringlu.
Tenglar
| Fyrirrennari: Sveinn Alfífuson |
|
Eftirmaður: Haraldur harðráði | |||
| Fyrirrennari: Hörða-Knútur |
|
Eftirmaður: Sveinn Úlfsson | |||
Þetta æviágrip sem tengist sögu og Danmörku er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.