„Rafmótstaða“: Munur á milli breytinga
Efni eytt Efni bætt við
m robot Bæti við: hy:Էլեկտրական դիմադրություն; kosmetiske ændringer |
SilvonenBot (spjall | framlög) m robot Bæti við: stq:Wierstand |
||
Lína 63: | Lína 63: | ||
[[sl:Električni upor]] |
[[sl:Električni upor]] |
||
[[sr:Електрични отпор]] |
[[sr:Електрични отпор]] |
||
[[stq:Wierstand]] |
|||
[[sv:Resistans]] |
[[sv:Resistans]] |
||
[[th:ความต้านทานไฟฟ้า]] |
[[th:ความต้านทานไฟฟ้า]] |
Útgáfa síðunnar 18. nóvember 2009 kl. 10:59
Rafmótstaða (oftast kölluð (raf)viðnám) er tregða rafleiðara við að flytja rafstaum og veldur spennufalli í rafrás. Er yfirleitt fasti í rafrásum, en er þó háð hita leiðarans.
Skilgreining
Ef rafleiðari ber einsleitan jafnstraum má reikna rafmótstöðu með eftirfarandi jöfnu:
þar sem
- l er lengd leiðara,
- A er þverskurðarflatarmál hans og
- ρ eðlisviðnám.
Rafmótstaða í riðstraumsrás kallast samviðnám og er summa raun- og launviðnáms rásarinnar. Í jafnstraumsrás er launviðnám núll, þ.a. rafviðnám er eingönu raunviðnám.
Ohmslögmál gefur samband rafspennu, V, rafstraums I og rafmótstöðu R í rafrás með jöfnunni V = IR. Ofurleiðari hefur enga rafmótstöðu.