Kýrillískt stafróf
(Endurbeint frá Kýrillískt letur)
Kýrillískt stafróf er stafróf notað til að rita sex slavnesk mál: rússnesku, úkraínsku, hvítrússnesku, serbnesku, makedónsku og búlgörsku ásamt ýmsum tungumálum í fyrrum Sovétríkjunum.
Það er einnig notað af þeim þjóðum sem höfðu ekkert skrifmál fyrr en Sovétmenn færðu þær nær nútímanum og einnig af þjóðum sem notuðust við önnur leturkerfi en skiptu yfir í kýrillískt letur á Sovéttímanum. Margar þessara þjóða hafa tekið upp annað leturkerfi eftir hrun Sovétríkjanna, t.d. latneskt letur eða ritmálið sem þær notuðu áður.
Kýrillíska stafrófið byggist á því gríska og er kennt við gríska trúboðann Kyrillos.
Kýrillíska stafrófið[breyta | breyta frumkóða]
Hér sést kýrillíska stafrófið eins og það kemur fram í rússnesku:
Kýrillískur bókstafur |
Umritun í ensku[1] | Umritun í íslensku[1] | Athugasemdir |
---|---|---|---|
А а | a | a | |
Б б | b | b | |
В в | v | v | |
Г г | g | g | |
Д д | d | d | |
Е е | e, ye | e, je | „je“ eftir sérhljóði eða fremst í orði[1] |
Ё ё | e, yo | jo | (eins og o í boð) |
Ж ж | zh | zh | (raddað sje-hljóð) |
З з | z | z | (raddað s-hljóð) |
И и | i | í | |
Й й | j | j | |
К к | k | k | (ófráblásið) |
Л л | l | l | |
М м | m | m | |
Н н | n | n | |
О о | o | o | |
П п | p | p | (ófráblásið) |
Р р | r | r | |
С с | s | s | |
Т т | t | t | (ófráblásið) |
У у | u | ú | (eins og ú í bú) |
Ф ф | f | f | |
Х х | kh | kh | (líkt þýsku ch; dauft ach-hljóð, eða k í lykt) |
Ц ц | ts | ts | |
Ч ч | ch | tsj | |
Ш ш | sh | sh | |
Щ щ | shch | stsj | (langt, mjúkt tje-hljóð) |
Ъ ъ | (sýnir harðan framburð samhljóðans á undan) | ||
Ы ы | y | y | (hart i-hljóð) |
Ь ь | (sýnir mjúkan framburð samhljóðans á undan) | ||
Э э | e | e | (samsvarar dönsku æ) |
Ю ю | yu, iu | jú | |
Я я | ya, ia | ja |
Tilvísanir[breyta | breyta frumkóða]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 „Umritunarreglur“. Árnastofnun. Afrit af upprunalegu geymt þann 26. október 2021. Sótt 12. september 2019.