Salomé Zourabichvili
| Salomé Zourabichvili | |
|---|---|
| სალომე ზურაბიშვილი | |
.jpg) Salome Zourabichvili árið 2019. | |
| Forseti Georgíu | |
| Í embætti 16. desember 2018 – Umdeilt[a] | |
| Forsætisráðherra | Mamuka Bakhtadze Giorgi Gakharia Irakli Garibashvili Irakli Kobakhidze |
| Forveri | Giorgi Margvelashvili |
| Eftirmaður | Mikheil Kavelashvili (umdeilt) |
| Persónulegar upplýsingar | |
| Fædd | 18. mars 1952 París, Frakklandi |
| Þjóðerni | Georgísk (áður frönsk) |
| Stjórnmálaflokkur | Leið Georgíu (2006-2011) |
| Maki | Nicolas Gorjestani (g. 1981; skilin 1992) Janri Kashia (g. 1993; d. 2012) |
| Börn | 2 |
| Háskóli | Sciences Po Columbia-háskóli |
| Starf | Erindreki, stjórnmálamaður |
| Undirskrift |  |
Salomé Zourabichvili[b] (f. 18. mars 1952) er georgískur stjórnmálamaður og fimmti forseti Georgíu. Hún er fædd í Frakklandi og vann lengi sem ríkiserindreki og sendiherra fyrir frönsku ríkisstjórnina.
Æviágrip
[breyta | breyta frumkóða]Salomé Zourabichvili er fædd í París og foreldrar hennar voru georgískir innflytjendur í Frakklandi. Zourabichvili gegndi lengi ýmsum störfum í frönsku utanríkisþjónustunni; meðal annars hjá Sameinuðu þjóðunum, í sendiráði Frakklands í Washington, höfuðstöðvum Atlantshafsbandalagsins í Brussel og hjá Öryggis- og samvinnustofnun Evrópu.[1]
Zourabichvili kom fyrst til Georgíu árið 1986 sem ferðamaður. Árið 2003 flutti hún til Georgíu eftir að hún hafði verið skipuð sendiherra Frakklands í landinu. Árið 2004 veitti Mikheil Saakashvili, þáverandi forseti Georgíu, henni georgískan ríkisborgararétt með sérstakri forsetatilskipun. Saakashvili skipaði Zourabichvili síðan utanríkisráðherra í stjórn sinni. Sem utanríkisráðherra samdi Zourabichvili við Rússa um brottför hermanna þeirra frá Georgíu, sem gekk eftir árið 2005.[1] Sama ár var Zourabichvili rekin úr embætti utanríkisráðherra vegna ágreinings við georgíska þingið.[2]
Zourabichvili ákvað að dvelja áfram í Georgíu og taka þátt í stjórnmálum landsins. Hún stofnaði nýjan stjórnmálaflokk, Leið Georgíu,[3] en flokkurinn hlaut aldrei mikið fylgi þrátt fyrir að Zourabichvili nyti nokkurrar virðingar meðal landsmanna. Zourabichvili var seinna kjörin á georgíska þingið sem óháður þingmaður.[1]
Árið 2018 ákvað Zourabichvili að bjóða sig fram í embætti forseta Georgíu. Í kosningunum var hún að nafninu til óháður frambjóðandi en naut þó stuðnings stjórnarflokksins, Draums Georgíu.[1][4] Hún vann sigur í seinni umferð forsetakosninganna með um sextíu prósentum atkvæða á móti Grigol Vashade.[1] Vashade og stuðningsmenn hans vændu stjórnvöld um kosningasvik í þágu Zourabishvili og neituðu að viðurkenna niðurstöðu kosninganna.[5]
Við innsetningu sína í embætti þann 16. desember lofaði Zourabichvili að vinna að inngöngu Georgíu í NATO og ESB og styrkja samband landsins við Bandaríkin.[4] Zourabichvili er fyrsti kvenforseti Georgíu. Hún verður jafnframt síðasti forseti landsins sem er kjörinn í beinum kosningum, en samkvæmt stjórnarskrárbreytingum verða eftirmenn hennar kjörnir af kjörmannaráði.[1]
Á kjörtímabili sínu hefur Zourabichvili í auknum mæli orðið andstæðingur ríkisstjórnar Draums Georgíu, sem hefur tekið upp íhaldssamari stefnu og fært Georgíu nær Rússlandi í ýmsum málum. Í maí 2024 beitti hún neitunarvaldi gegn samþykkt lagafrumvarps stjórnarinnar sem átti að takmarka „erlend áhrif“ í Georgíu.[6] Í október sama ár neitaði hún að undirrita lög sem takmörkuðu réttindi hinsegin fólks í landinu.[7] Zourabichvili studdi stjórnarandstöðuna í þingkosningum sem fóru fram í október 2024 og hvatti til mótmæla eftir að Draumur Georgíu var lýstur sigurvegari þeirra.[8]
Zourabichvili neitaði að viðurkenna sigur Draums Georgíu í kosningunum og sakaði stjórnina um kosningasvindl. Eftir kosningarnar kaus nýr þingmeirihluti stjórnarinnar fótboltamanninn Mikheil Kavelashvili sem forseta landsins en Zourabichvili neitaði að viðurkenna lögmæti kjörs hans og segist því enn vera lögmætur forseti Georgíu.[9]
Neðanmálsgreinar
[breyta | breyta frumkóða]- ↑ Kjörtímabili Zourabichvili lauk 29. desember 2024 en Zourabichvili og stuðningsmenn hennar segja hana enn lögmætan forseta landsins þar sem kosningasvindl hafi ráðið kjöri eftirmanns hennar.
- ↑ Zourabichvili notar franska umritun á nafni sínu úr georgísku letri; ensk umritun er Zurabishvili og umritun á Norðurlandamál Zurabisjvili.
Tilvísanir
[breyta | breyta frumkóða]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Ævar Örn Jósepsson (29. nóvember 2018). „Nýr forseti Georgíu kemur frá Frakklandi“. RÚV. Sótt 17. janúar 2020.
- ↑ Georgia, Civil. „Civil.Ge - Foreign Minister Zourabichvili Sacked“. www.civil.ge. Afrit af upprunalegu geymt þann 3. mars 2016. Sótt 17 janúar 2020.
- ↑ Quentin Peel og Isabel Gorst (31. október 2007), Liberal laboratory at Russia’s door Financial Times.
- ↑ 4,0 4,1 „Nýr forseti Georgíu vill nánari tengsl við NATO og ESB“. Varðberg. 18. desember 2018. Sótt 17. janúar 2020.
- ↑ Lovísa Arnardóttir (2. desember 2018). „Þúsundir mótmæltu niðurstöðum kosninga í Georgíu“. Fréttablaðið. Afrit af upprunalegu geymt þann 5. október 2021. Sótt 17. janúar 2020.
- ↑ Ingibjörg Sara Guðmundsdóttir (18. maí 2024). „Forseti Georgíu beitir neitunarvaldi gegn umdeildum lögum“. RÚV. Sótt 28. október 2024.
- ↑ Hólmfríður Gísladóttir (3. október 2024). „Forsetinn neitar að undirrita lög gegn hinsegin fólki“. Vísir. Sótt 28. október 2024.
- ↑ Brynjólfur Þór Guðmundsson (27. október 2024). „Hvatt til rannsóknar og mótmæla vegna kosningaúrslita í Georgíu“. RÚV. Sótt 28. október 2024.
- ↑ „Georgíumenn mótmæla nýjum forseta landsins“. mbl.is. 29. desember 2024. Sótt 12. janúar 2025.
| Fyrirrennari: Giorgi Margvelashvili |
|
Eftirmaður: Mikheil Kavelashvili (umdeilt) | |||