Lappamerla

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Lappamerla
Ástand stofns
Ekki metið (IUCN)
Vísindaleg flokkun
Ríki: Sveppir (Fungi)
Fylking: Asksveppir (Ascomycota)
Flokkur: Diskfléttur (Lecanoromycetes)
Ættbálkur: Glæðubálkur (Teloschistales)
Ætt: Glæðuætt (Teloschistaceae)
Ættkvísl: Merlur (Caloplaca)
Tegund:
Lappamerla (C. tornoensis)

Tvínefni
Caloplaca tornoensis

Lappamerla (fræðiheiti: Caloplaca tornoensis) er tegund fléttna af glæðuætt (Teloschistaceae). Hún finnst meðal annars á Íslandi þar sem hún er dreifð um landið að mestu fyrir utan láglendi Sunnanlands. Hún er þó ekki mjög algeng á Íslandi.[1]

Orðsifjar[breyta | breyta frumkóða]

Lappamerla dregur latneska heiti sitt af landsvæði lappa í Skandinvaíu.[1]

Útlit og búsvæði[breyta | breyta frumkóða]

Lappamerla er hrúðurflétta með gráleitt og hvítt þal. Á þalinu myndast ryðbrúnar og mattar askhirslur sem verða blásvartar, stundum gljáandi við jaðrana.[1] Hún vex oftast mosa, einkum á mosa yfir klöppum og þá sérstaklega á holtasóta (Andreaea rupestris), en getur einnig vaxið á jurtaleifum og dauðum engjaskófum.[1]

Átta gró eru í hverjum aski. Flest gróin eru tvíhólfa með þunnum þvervegg, oddbaugótt eða sporbaugótt, 15-21 x 5-8 µm að stærð.[1]

Efnafræði[breyta | breyta frumkóða]

Lappamerla inniheldur gula litarefnið parietín í askhirslum.[1]

Þalsvörun lappamerlu er K- en K+ vínrauð í askhirslum, C-, KC- og P-.[1]

Tilvísanir[breyta | breyta frumkóða]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 Hörður Kristinsson (2016). Íslenskar fléttur. Reykjavík: Hið íslenska bókmenntafélag. ISBN 978-9979-66-347-8