Klettahnúta

Klettahnúta
	; klettahnúta í vegkanti á auturlandi
Vísindaleg flokkun
Ríki:	Jurtaríki (Plantae);
Fylking:	Dulfrævingar (Magnoliophyta);
Flokkur:	Tvíkímblöðungar (Magnoliopsida);
Ættbálkur:	Belgjurtabálkur (Fabales');
Ætt:	Ertublómaætt (Fabaceae);
Undirætt:	Faboideae;
Ættkvísl:	Hnútur (Astragalus);
Tegund:	Klettahnúta;
Tvínefni
	Astragalus norvegicus; Grauer
Samheiti
	Tragacantha lapponica (DC.)Kuntze; Astragalus subpolaris Boriss. & Schischk; Astragalus oroboides Hornem.; Astragalus lapponicus (DC.)Schischk.; Astragalus alpinus var. giganteus Pall.

Klettahnúta eða blámjalta (latin: Astragalus norvegicus) er tiltölulega sjaldgæf planta í ertublómaætt (Fabaceae). Hún verður 20 til 35 sm há, með uppréttum, stífum stöngli og fjaðurlaga blöð án klifurþráða. Ljósgráblá til blá blómin koma í júlí - ágúst.

Fræbelgirnir eru brúngrænir og hærðir með svört hár. Þeir eru 10 mm langir, og opnast á haustin.

Tegundin líkist mjög Astragalus alpinus, en sú seinni er með smærri og mjórri blöð og fleiri smáblöð. Þess utan er klettahnúta meira blá og síður fjólulit.

Útbreiðsla[breyta | breyta frumkóða]

Klettahnúta vex í rökum og kalkríkum jarðvegi. Hann þrífst helst þar sem vatn rennur, meðfram ám og lækjum, í kjarri og blómaengjum.

Hún er útbreidd í fjöllum Skandinavíu frá Sogn og Heiðmörk Noregi norður að Finnmerkur og Svíþjóðarmegin er hún í Dalarne, Jämtland og Härjedalen.^[1]

Notkun[breyta | breyta frumkóða]

Klettahnúta hefur verið lítið eitt notuð í landgræðslu hérlendis.

Tilvísanir[breyta | breyta frumkóða]

↑ Lennart Stenberg (red.), Steinar Moen (norsk red.), Gyldendals Store nordiske Flora, 2003 (Oslo 2007), side 338

Ytri tenglar[breyta | breyta frumkóða]

Den virtuella floran
Lystigarður Akureyrar Geymt 11 ágúst 2020 í Wayback Machine

[Flora-1] Lennart Stenberg (red.), Steinar Moen (norsk red.), Gyldendals Store nordiske Flora, 2003 (Oslo 2007), side 338

[1]