Jón Árnason (1819)
- Sjá aðgreiningarsíðuna fyrir aðra sem hafa borið þetta nafn.
Jón Árnason (17. ágúst 1819 – 4. september 1888) var íslenskur þjóðsagnasafnari sem safnaði þjóðsögum, aðallega íslenskum, og gaf út.
Í samstarfi við Magnús Grímsson gaf hann út Íslenzk æfintýri árið 1852. Sú útgáfa hlaut dræmar viðtökur. Á árunum 1862 til 1864 kom svo út stórvirki Jóns, Íslenzkar þjóðsögur og æfintýri.
Jón Árnason var bókavörður á árunum 1848-1887, fyrst á Stiftsbókasafninu en þegar safnið fékk titilinn Landsbókasafn Íslands árið 1881 varð hann fyrsti Landsbókavörður Íslands.
Hann var einnig fyrsti forstöðumaður Forngripasafns Íslands, síðar Þjóðminjasafnið, þegar það var stofnað árið 1863. Lengi vel sá hann einn um safnið meðfram því að sjá um bókasafnið.
