Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Gammafallið er ósamfellt fall, táknað með Γ og skilgreint með eftirfarandi heildi:
Með hlutheildun fæst:
Þegar n er náttúrleg tala má leiða eftirfarandi út:
- og
sem sýnir tengsl gammafallsins við aðfeldi, en líta má á gammafallið sem útvíkkun aðfeldis yfir tvinntölurnar.
Gammafallið er venslað zetufalli Riemanns með eftirfarandi jöfnu:
sem gildir fyrir Re(z) > 1.
Carl Friedrich Gauss notaði annan, einfaldari rithátt fyrir það, sem í dag nefnist gammafallið, nefnilega: