Dvergaþang
| Dvergaþang | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||||
| Vísindaleg flokkun | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
| Tvínefni | ||||||||||||||
| Pelvetia canaliculata (L.) Decne. & Thur. |
Dvergþang (fræðiheiti: Pelvetia canaliculata) einnig nefnt dvergaþang er brúnþörungur af þangætt (Fucaceae).
Útbreiðsla
[breyta | breyta frumkóða]Dvergþang er útbreitt við strendur Evrópu frá norður Noregi allt til Portúgals en það vex ekki vestanmegin Atlantshafsins við Norður-Ameríku. Við Ísland vex það aðeins þar sem sjór er sæmilega hlýr, við Suðvestur- og Vesturland í skjólgóðum hnullunga-og klapparfjörum. Einnig finnst það stundum í jarðvegi á sjávarfitjum innan um annað gras.
Dvergþangið þolir ekki að vera samfellt of lengi á kafi í sjó en þolir aftur á móti vel þurrk, getur verið á þurru allt að þremur vikum. Það velur sér því klappir og steina efst í efsta þangbeltinu, klapparþangbeltinu, næst fyrir neðan fjörusvertubeltið í fjörunni.
Útlit
[breyta | breyta frumkóða]Dvergþang er smávaxið, um 5 til 10 cm hátt, ljósbrúnt á litin eða gulleitt. Greinarnar eru eins til fjögurra mm breiðar, rennulaga og hafa engar miðtaugar, engan stilk og kvíslgreinast þær. Kynbeð eru gul og vörtótt á endum greina. Dvergþang festir sig við fast botnlag eins og steina og klappir með lítilli skífulaga festu. Það er talið að dvergþangið geti orðið um 4 ára gamalt.
Heimildir
[breyta | breyta frumkóða]- Agnar Ingólfsson (1990). Íslenskar fjörur.
- Agnar Ingólfsson, Hrefna Sigurjónsdóttir, Karl Gunnarsson, Eggert Pétursson (1986). Fjörulíf.
Tenglar
[breyta | breyta frumkóða]- Hafransóknastofnun og Námsgagnastofnun Fjaran og hafið (skoðað 9. apríl 2112)
