Bjarnarey (Svalbarða)

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Kort sem sýnir staðsetningu Bjarnareyjar við Svalbarða.
Rústir af hvalveiðistöð við Kvalrossbukta á Bjarnarey
Vetrarblóm er vel aðlagað skilyrðum eins og á Bjarnarey.

Bjarnarey (norska: Bjørnøya) er syðsta eyjan í eyjaklasanum við Svalbarða. Eyjan er í vesturhluta Barentshafs. Hollensku landkönnuðurnir Willem Barents og Jacob van Heemskerk fundu Bjarnarey þann 10. júní árið 1596. Eyjan er nefnd eftir ísbirni sem þeir sáu á sundi nálægt eyjunni. Bjarnarey hefur hernaðarlega þýðingu og reyndu mörg ríki að fá eyjuna undir yfirráðasvæði sitt. Eyjan komst undir yfirráð Noregs árið 1920.

Í eyjunni hefur verið námavinnsla og þar voru stundaðar fiskveiðar og hvalveiðar. Eyjan var notuð sem bækistöð fyrir hval-, rostungs- og selveiðar og þar var góð eggjatekja. Búseta þar hefur hins vegar ekki varað nema nokkur ár í einu og er eyjan nú óbyggð fyrir utan veðurathugunarstöð sem þar er. Eyjan var friðlýst sem náttúruverndarsvæði árið 2002.

Tenglar[breyta | breyta frumkóða]

Bækur

Almennar upplýsingar

Kort og myndir:

Landafræði,loftslag og jarðfræði:

Saga:

Nýlegir atburðir: