Biturblöðungar

Biturblöðungar
	; Aloe succotrina
Vísindaleg flokkun
Ríki:	Jurtaríki (Plantae);
Fylking:	Dulfrævingar (Magnoliophyta);
Flokkur:	Einkímblöðungar (Liliopsida);
Ættbálkur:	Laukabálkur (Asparagales);
Ætt:	Asphodelaceae;
Ættkvísl:	Biturblöðungar (Aloe);
Samheiti
	Lomatophyllum Willd.; Rhipidodendrum Willd.; Phylloma Ker Gawl.; Pachidendron Haw.; Agriodendron Endl.; Atevala Raf.; Busipho Salisb.; Chamaealoe A.Berger; × Lomataloe Guillaumin; Leptaloe Stapf; Aloinella (A.Berger) Lemée; Guillauminia A.Bertrand; × Alchamaloe G.D.Rowley; × Aleptoe G.D.Rowley; × Allauminia G.D.Rowley; × Alamaealoe P.V.Heath; × Aloella G.D.Rowley; × Leptauminia G.D.Rowley; × Chamaeleptaloe Rowley; × Leptaloinella G.D.Rowley; × Allemeea P.V.Heath; × Aloptaloe P.V.Heath; Lemeea P.V.Heath; × Bleckara P.V.Heath; × Leminia P.V.Heath;

Biturblöðungar (fræðiheiti: Aloe) eru ættkvísl þykkblöðunga í ættinni Asphodelaceae. Fyrr á tímum voru biturblöðungar flokkaðir undir liljuætt. Biturblönðungar geta orðið allt frá 10 cm að margra metra að hæð. Blöðin geta verið allt frá 5 cm að 50–60 cm löng. Á sumum tegundum eru blöðin með göddum.^[1]

Til eru um það 500 tegundir biturblöðunga en þeir eru upprunir í suðurhluta Afríku, Madagaskar, Jórdaníu, Arabíuskaga og ákveðnum eyjum í Indlandshafi. Þekktasti biturblöðungurinn er Aloe vera, en hann er mikilvæg nytjajurt.