Tasmaníuskolli

Tasmaníuskolli
	; Karlkyns Tasmaníuskolli.
Ástand stofns
	; Í útrýmingarhættu
Vísindaleg flokkun
Ríki:	Dýraríki (Animalia);
Fylking:	Seildýr (Chordata);
Flokkur:	Spendýr (Mammalia);
Undirflokkur:	Theria;
Innflokkur:	Pokadýr (Marsupialia);
Ættbálkur:	Ránpokadýr (Dasyuromorphia);
Ætt:	Pokamarðaætt;
Undirætt:	Dasyurinae;
Ættflokkur:	Dasyurini;
Ættkvísl:	Sarcophilus; F.G. Cuvier, 1837
Tegund:	S. laniarius;
Tvínefni
	Sarcophilus laniarius; (Boitard, 1841)
Samheiti
	Sarcophilius harrisii

Tasmaníuskolli (fræðiheiti: Sarcophilus laniarius) er kjötæta af ættbálki pokadýra sem á okkar dögum finnst aðeins á eyjunni Tasmaníu. Tasmaníuskollinn er eini meðlimur ættkvíslarinnar Sarcophilus. Hann er á stærð við hund, kraftalega vaxinn og vöðvamikill og er stærsta núlifandi kjötæta af ætt pokadýra í heiminum. Tasmaníuskollinn hefur svartan feld, hann gefur frá sér vonda lykt sem magnast þegar honum er ógnað. Eitt helsta einkenni hans er mjög hávær og óhugnanlegur skrækur. Skollinn bæði veiðir sér til matar og étur hræ, er einlífisdýr, en étur þó einstaka sinnum í félagi við aðra skolla.

Á meginlandi Ástralíu útrýmdu menn Tasmaníuskollanum um 400 árum fyrir komu Evrópubúa (1788). Hann var álitinn skaðræðisgripur og ógn við búfénað á Tasmaníu og var því veiddur til ársins 1941 en þá var hann friðaður. Stofninn hefur minnkað síðan seint á 20. öld vegna skæðs andlitskrabbameins og er hann nú í útrýmingarhættu. Ríkisstjórn Tasmaníu vinnur að því að draga úr áhrifum krabbameinsins á stofninn.