Títandíoxíð

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu

Títandíoxíð er efnasambandið TiO2. Það er unnið í hvítt duft og er m.a. notað sem litar- eða þekjuefni í hvíta málningu, glerung, gúmmí, plast, pappír. Þegar það er notað sem litarefni er það kallað títaníumhvítt. TiO2 er notað í ýmsum ólíkum vörum allt frá málningu til sólarvarnar og sem litarefni í matvælum og er þá E efnið E171. Það er notað sem litarefni í mat t.d. til að lita undanrennu hvíta. Í snyrtivöruiðnaði og húðvörum er það bæði notað sem litar- og fyllingarefni.

Títandíoxíð finnst í náttúrunni sem málmarnir rútíl, anatas og brookít.

Framleiðsla[breyta | breyta frumkóða]

Tvenns konar tækni er notuð til að framleiða títandíoxíð, klóríð ferli og súlfíð ferli. Klóríð ferli fer þannig fram að títandíoxíð hráefnið er hreinsað með því að breyta því í títan tetraklóríð og er hráefnið (sem inniheldur að minnsta kosti 70% TiO2) rýrt (e. reduced) með kolefni, oxað með klór til að búa til títan tetraklóríð (TiCl4). Það títan tetraklóríð er eimað og enduroxað í hreinum súrefnisloga eða plasma við 1500–2000 K til að búa til hreint títandíoxíð.

Umhverfisáhrif[breyta | breyta frumkóða]

Títaníumdíoxíð (TiO2) á nanóformi er talið geta valdið krabbameini hjá fólki sem umgengst efnið í tengslum við vinnu sína. TiO2 er skaðlaust í venjulegu formi en nanóagnir sem búnar eru til úr efninu og eru nú notaðar í auknum mæli í stað hins náttúrulega forms eru taldar geta valdið skaða.[1]

Tilvísanir[breyta | breyta frumkóða]

  Þessi efnafræðigrein er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.