Skeifa (járn)

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Slitin framfótarskeifa

Skeifa (járn, hestskór (gömul dönskusletta), skafl) er bogalaga (þ.e. U-laga) járn sem fest er með hóffjöðrum (hestskónöglum) undir fætur hesta til hlífðar hófunum. Skeifur eru hugsaðar til að ekki gangi á hófinn, og þegar þær eru festar undir hófana er talað um að járna hest. Sagt var fyrrum að á Íslandi hefðu Skaftfellingar breiðastar skeifur, enda er víða mjög grýtt í Skaftafelli. Skeifur hafa fundist í jörðu á meginlandi Evrópu frá sjöttu öld. Eftir að skeifur voru teknar í notkun jókst notagildi hrossa til muna, þar sem hófarnir slitnuðu ekki eins mikið undir þungum byrðum.

Hóffjaðrir (hestskónaglar)[breyta | breyta frumkóða]

Ef hóffjöður, sem sumir nefna skeifufjöður eða bara fjöður, og sumir jafnvel hestskónagla, er með broddi (egg) á hausnum nefnast hóffjöðurinn gandur (gandi eða gandajárn), broddfjöður eða broddnagli. Orðið stappa er svo haft um hóffjöður með haus sem fellur í gatið á skeifunni.

Fjöður er þó sums staðar haft um fínni nagla en þá sem venjulega eru nefndir fjaðrir. Eins og og segir í Úr byggðum Borgarfjarðar eftir Kristleif Þorsteinsson:

Sexboraðar skeifur voru hafðar undir reiðhesta. Voru þær kallaðar „dragstöppur“, og var þá járnað með fínni nöglum, sem nefndir voru fjaðrir.

Skaflaskeifur[breyta | breyta frumkóða]

Skaflaskeifur eða (skaflar) eru með broddum sem ganga neðan úr þeim aftanverðum og neðanverðum. Broddarnir eru til þess að hrossið renni síður á ís eða hálku.

Eitt og annað[breyta | breyta frumkóða]

  • Sumstaðar á landinu nefnist slitin og þunn skeifa plenta [1] [2] (t.d. Borgarfirði), en það orð er þó oftast haft um lítla köku, lummu eða dalplentu.

Tengt efni[breyta | breyta frumkóða]

Tilvísanir[breyta | breyta frumkóða]

  1. Beyginarlýsing íslensks nútímamáls
  2. Orðabók Háskólans[óvirkur tengill]

Tenglar[breyta | breyta frumkóða]

  Þessi grein er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.