Koltrefjar

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Motta ofin úr koltrefjaþráðum

Koltrefjar eru afar fínar trefjar (um 0.005–0.010 mm í þvermál) aðallega gerðar úr kolefnissameindum. Kristalsbygging efnisins er samsíða þræðinum. Kolefnistrefjar eru því mjög sterkar miðað við stærð. Mörg þúsund kolefnistrefjar eru spunnar saman í þráð og slíka þræði má nota til að vefa úr efni. Koltrefjamottur eru oft notaðar sem styrkingarefni fyrir fjölliður eins og plast til að búa til samsett efni eins og koltrefjaplast sem er vinsælt efni til báta-, flugvéla- og bílasmíða meðal annars vegna þess hversu létt það er miðað við styrk og hversu hita- og þanþolið það er.

Koltrefjar eru framleiddar með því að umbreyta undanfara (pólýakrýlónítríli, rayoni eða biki) með því að hita hann, fyrst í um 300° í súrefni þannig að vetnistengin rofni og efnið oxist, og síðan í um 2000° í óvirku gasi eins og argoni til að láta það kristallast. Við réttar aðstæður myndar kolefnið þá mjóa grafítborða sem tvinnast saman og mynda rörlaga þráð. Efnið sem verður til er venjulega 93-95% kolefni.

Koltrefjaefni hafa minna togþol en aramíð (s.s. Kevlar), en meira togþol en glertrefjar. Glertrefjar eru stífari en koltrefjar sem aftur eru stífari en aramíð.

  Þessi grein er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.