Kleópatra 7.

Þessi grein fjallar um forn-egypsku drottninguna Kleópötru. Einnig er til íslenska kvenmansnafnið Kleópatra.

Antonius og Kleópatra eftir Lawrence Alma-Tadema

Kleópatra VII Fílópator (janúar 69 f.Kr. – 12. ágúst 30 f.Kr.) var drottning og faraó Egyptalands hins forna, síðust af ætt Ptolemaja og þar með síðasti helleníski þjóðhöfðingi Egyptalands. Þótt fleiri drottningar Egypta hafi heitið Kleópatra, er hún sú sem almennt er átt við þegar minnst er á Kleópötru.

Hún var meðstjórnandi í Egyptalandi, fyrst með föður sínum, Ptolemajosi XII, svo með eiginmanni sínum og bróður, Ptolemajosi XIV, og að lokum með syni sínum, Caesarion. Hún átti í ástarsambandi við Júlíus Caesar og gerði síðar bandalag við Marcus Antonius eftir dauða Caesars. Hún giftist Markúsi Antoníusi síðar og átti þrjú börn með honum. Kleópatra og Antonius börðust við Octavíanus um völdin í Rómaveldi, en biðu lægri hlut fyrir honum í orrustunni við Actium, árið 31 f.Kr.

Þegar Octavíanus (síðar Ágústus keisari), lögmætur erfingi Caesars, réðist inn í Egyptaland með rómverska herinn, framdi hún sjálfsmorð, þann 12. ágúst árið 30 f.Kr. Að Kleópötru látinni innlimaði Octavíanus Egyptaland inn í Rómaveldi.

Hennar er minnst í leikriti Shakespeares Antoníus og Kleópatra og í fjölmörgum kvikmyndum.