Iqaluit

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Þinghúsið í Iqaluit.

Iqaluit (áður Frobisher Bay) er höfuðstaður og stærsti þéttbýlisstaður sjálfstjórnarhéraðsins Núnavút í Kanada. Bærinn er á suðurströnd Baffinslands, við Frobisher-flóa. Íbúatala samkvæmt manntali árið 2016 var 7.740.

Bærinn varð til sem bandarísk herstöð árið 1942 og var þar gerður flugvöllur til að orrustuflugvélar á leið til vígvallanna í Evrópu gætu komið þar við og tekið eldsneyti. Þar hafði þó áður lengi verið viðkomustaður og veiðistöð Inuíta, sem kölluðu staðinn Iqaluit, „stað hinna mörgu fiska“, en bandaríska herstöðin var kölluð Frobisher Bay og hélt staðurinn því nafni fram til 1987. Inúítar fóru fljótlega að setjast að í kringum herstöðina og í lok sjötta áratugarins komu kanadísk yfirvöld þar á fót ýmiss konar þjónustu, svo sem læknisþjónustu, skóla og félagsþjónustu. Bandaríkjaher yfirgaf staðinn árið 1963 en þá voru þar nokkur hundruð fastir íbúar og bærinn hélt áfram að stækka þótt herinn færi.

Í desember 1995 var ákveðið með kosningum að Iqaluit yrði höfuðstaður sjálfstjórnarhéraðsins Núnavút, sem var svo komið á laggirnar 1999. Árið 2001 fékk Iqaluit stöðu borgar og er langminnsta borgin í Kanada. Um 60% íbúanna eru inuítar.

Iqaluit er á svipaðri breiddargráðu og Reykjavík en loftslag er þar mun kaldara. Meðalhiti ársins er -9,8 °C; meðalhiti í júlí er 7,7 °C en í febrúar -28 °C.

Heimildir[breyta | breyta frumkóða]

  Þessi landafræðigrein er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.