Inge Krokann
Inge Krokann (19. ágúst 1893 - 27. desember 1962) var norskur rithöfundur, fæddur í Oppdal.
Hann skrifaði á nýnorsku með sterkum áhrifum uppdals mállýsku. Frá 1954 var Krokann á skólastyrk frá ríkinu.
Hann samdi bæði skáldsögur og ljóð. Frægust er kannski skáldsagan I Dovre-sno (1929). Söguþráðurinn er á miðöldum. Í Lo fjölskyldunni frá Oppdal eru átök milli náttúrulegra náttúruafla og kristinna hvata utan frá. Sagan verður byggð á munnlegri hefð úr ætt Krókanns sjálfs. Bókin var fyrsti hluti verks sem hélt áfram með Gjennom fonna (1931), På linfeksing (1934) og Under himmelteiknet (1941).
Krokann er annars þekktur fyrir að vera upphafsmaður tímabilsins stóru hamskiptin í bændasamfélaginu, eða einfaldlega hamskiptin. Hugtakið er dregið af mjög metinni greininni Hin miklu hamskipti í bændasamfélaginu frá 1942. Hér fjallar Krokann um breytingar á landbúnaði í Noregi á 19. öld frá sjálfskaparbúskap til framleiðslu.
Krokann var lærður kennari en var öryrki stóran hluta ævi sinnar. Hann andaðist í Gausdal árið 1962.
Bækur eftir Krokann[breyta | breyta frumkóða]
- 1929 – I Dovre-sno – Skáldsaga
- 1931 – Gjennom fonna – Skáldsaga
- 1933 – Olav Aukrust. Eit folkeskrift
- 1934 – På linfeksing – Skáldsaga
- 1936 – Blodrøter – Skáldsaga
- 1937 – Då bøndene reiste seg. Ein av førarane: Ingebrigt Sæther
- 1941 – Under himmelteiknet – Skáldsaga
- 1942 – «Det store hamskiftet i bondesamfunnet» í 5. bindi Norsk Kulturhistorie (norskrar menningarsögu)
- 1947 – Dikt – Ljóðasafn
- 1949 – Ut av skuggen – Skáldsaga
- 1952 – Gravlagt av lynet – Skáldsaga
- 1959 – Hammarslaga – Skáldsaga